Corpelijn

https://vrijheidsberoving.nl/scott-ritter-waarschuwt-voor-dreigende-crisis-en-militraire-ineenstorting-in-oekraine/ Voormalig Amerikaanse marinier Scott Ritter waarschuwt voor een dreigende crisis en militaire ineenstorting in Oekraïne te midden van escalerende spanningen met Rusland. De val van Adeva markeert een keerpunt. Diplomatieke oplossingen zijn dringend nodig. De voormalige Amerikaanse marinier Scott Ritter waarschuwt voor de militaire ineenstorting van Oekraïne te midden van escalerende spanningen met Rusland. Naarmate de stad Adeva valt, verzwakt de greep van president Zelenski op de macht. Diplomatieke oplossingen zijn dringend nodig om verdere escalatie te voorkomen. In een sombere beoordeling van de militaire situatie in Oekraïne heeft de voormalige wapeninspecteur van de Amerikaanse marine en de VN, Scott Ritter, gewaarschuwd voor een dreigende ineenstorting, wat een mogelijk einde zou betekenen voor het regime van president Zelenski. De analyse van Ritter, gegeven in een exclusief interview met Redacted, schetst een grimmig beeld van de afnemende capaciteiten van het Oekraïense leger en de politieke onrust die de natie in zijn greep houdt. De inzichten van Ritter komen te midden van escalerende spanningen tussen Rusland en de NAVO, waarbij de vrees voor een grootschalig conflict op de loer ligt. De recente opmerkingen van de voormalige Russische president Dmitry Medvedev vergroten de zorgen nog verder. Centraal in de beoordeling van Ritter staat het recente slagveld in de stad Adeva, dat lange tijd een bolwerk is geweest dat werd versterkt door NAVO-troepen. Rapporten suggereren dat Oekraïense strijdkrachten zich overgeven en vluchten, wat een kritieke klap betekent voor hun militaire cohesie. ‘De ineenstorting van het Oekraïense leger is aanstaande’, beweerde Ritter. Hij noemde de cruciale rol van artillerie bij het in stand houden van de Oekraïense verdediging en merkte op dat hun arsenaal, inclusief moderne westerse wapens, is uitgeput. Oekraïense pogingen om dit te compenseren met drone-oorlogvoering zijn mislukt omdat Russische troepen operators snel neutraliseren en communicatiekanalen verstoren. De val van Adeva, door Ritter omschreven als ‘het begin van het einde’, markeert een belangrijke overwinning voor de Russische strijdkrachten en legt kwetsbaarheden in de defensieve strategie van Oekraïne bloot. Ritter benadrukte de onvermijdelijkheid van Russische vooruitgang, voorspelde verdere terreinwinst en toenemende Oekraïense slachtoffers. Ondanks de grimmige realiteit ter plaatse bekritiseerde Ritter de ontkenning door de westerse leiders van de erbarmelijke situatie in Oekraïne. Hij verwierp de oproepen tot meer militaire steun, met het argument dat logistieke beperkingen en het snelle tempo van de Oekraïense verliezen dergelijke hulp ineffectief maken. In zijn reactie op de politieke onrust in Kiev benadrukte Ritter de leiderschapsuitdagingen van president Zelenski, waaronder beschuldigingen van corruptie en incompetentie. Zelenski's pogingen om controle over het leger te krijgen, en met name zijn mislukte poging om generaal Zusi af te zetten, weerspiegelen bredere kloven binnen het Oekraïense bestuur. “In het licht van de maatschappelijke en politieke ineenstorting verzwakt Zelensky’s greep op de macht”, waarschuwde Ritter. Speculaties over de toekomst van Zelenski, waaronder berichten over vastgoedaankopen in het buitenland, onderstrepen de onzekerheid rond het leiderschap van Oekraïne. Naarmate de crisis zich verdiept, worden internationale actoren, waaronder de Verenigde Staten, geconfronteerd met cruciale beslissingen over hun steun aan Oekraïne. De beoordeling van Ritter onderstreept de dringende behoefte aan realistische beoordelingen en diplomatieke oplossingen om verdere escalatie in de regio te voorkomen. Het is duidelijk dat de situatie in Oekraïne een kritiek punt heeft bereikt, waarbij de dreiging van verdere escalatie niet te negeren valt. Gebaseerd op het exclusieve interview met Scott Ritter, roept deze analyse de internationale gemeenschap op om gezamenlijk te handelen en diplomatieke oplossingen na te streven die een einde maken aan het lijden van het Oekraïense volk en stabiliteit in de regio bevorderen.

In een ongekende wending heeft de Russische president Poetin zich voor het eerst sinds de inval in Oekraïne laten interviewen door een westerse journalist. Het gesprek, dat werd gevoerd door de bekende Amerikaanse presentator en opiniemaker Tucker Carlson, biedt een glimp van optimisme in een tijd van spanning en conflict. Poetin deed verschillende opmerkelijke uitspraken tijdens het interview, waarvan sommige kunnen bijdragen aan het bevorderen van vrede en dialoog. Hij benadrukte bijvoorbeeld dat Rusland geen agressieve bedoelingen heeft jegens NAVO-lid Polen en benadrukte dat Rusland alleen zou reageren als het zelf werd aangevallen. Deze verklaringen bieden hoop voor de stabiliteit in de regio. Daarnaast toonde Poetin bereidheid om te onderhandelen over kwesties zoals de vrijlating van journalisten, waaronder Evan Gershkovich van de Wall Street Journal, die vorig jaar werd gearresteerd op beschuldiging van spionage. Dit is een positieve stap richting het bevorderen van persvrijheid en het versterken van bilaterale betrekkingen. Het meest opvallende aspect van het interview was Poetins oproep aan de Verenigde Staten om te streven naar onderhandelingen in plaats van voortzetting van de financiering van de oorlog in Oekraïne. Door te wijzen op interne problemen en uitdagingen waarmee de Verenigde Staten worden geconfronteerd, zoals grenskwesties, migratie en staatsschuld, benadrukte Poetin de noodzaak van diplomatie en samenwerking. Het feit dat Poetin ervoor koos om juist met Tucker Carlson te spreken, een figuur die bekend staat om zijn kritische houding tegenover buitenlands interventionisme en die pleit voor het beëindigen van steun aan Oekraïne, benadrukt de bereidheid van Rusland om te luisteren naar verschillende standpunten en kanalen van communicatie te openen, zelfs met diegenen die buiten de traditionele media vallen. Hoewel het interview niet alle vragen beantwoordde en sommige kritiek oproept, biedt het een zeldzame gelegenheid voor dialoog en begrip tussen de Verenigde Staten en Rusland. Het is een stap in de richting van vrede en stabiliteit in een regio die al te lang is geteisterd door conflict en lijden. Als we de weg van onderhandelingen en samenwerking blijven bewandelen, kunnen we hoop koesteren voor een betere toekomst, waarin vreedzame oplossingen de voorkeur krijgen boven militaire confrontaties. English: Tucker Carlson Brings Hope for Peace in Ukraine In an unprecedented twist, Russian President Vladimir Putin has been interviewed by a Western journalist for the first time since the invasion of Ukraine. The conversation, which was conducted by well-known American presenter and opinion maker Tucker Carlson, offers a glimpse of optimism in a time of tension and conflict. Putin made several notable statements during the interview, some of which may contribute to promoting peace and dialogue. He stressed, for example, that Russia has no aggressive intentions towards NATO member Poland and stressed that Russia would only respond if it itself was attacked. These declarations offer hope for stability in the region. In addition, Putin showed willingness to negotiate on issues such as the release of journalists, including the Wall Street Journal's Evan Gershkovich, who was arrested last year on espionage charges. This is a positive step towards promoting press freedom and strengthening bilateral relations. The most notable aspect of the interview was Putin's call for the United States to seek negotiations rather than continued funding for the war in Ukraine. By pointing to internal problems and challenges facing the United States, such as border issues, migration, and national debt, Putin emphasized the need for diplomacy and cooperation. The fact that Putin chose to speak precisely with Tucker Carlson, a figure known for his critical stance on foreign interventionism and who advocates ending support for Ukraine, highlights Russia's willingness to listen to different viewpoints and open channels of communication, even with those outside the traditional media. While the interview did not answer all the questions and some raises criticisms, it provides a rare opportunity for dialogue and understanding between the United States and Russia. It is a step towards peace and stability in a region that has been plagued by conflict and suffering for too long. If we continue down the path of negotiation and cooperation, we can hope for a better future, in which peaceful solutions are preferred to military confrontations.

Van Houwelingen (FVD) in defensiedebat In een gedreven betoog in de Tweede Kamer heeft Pepijn van Houwelingen (FVD) aangedrongen op vredesonderhandelingen in plaats van verdere escalatie in de oorlog in Oekraïne. Hij benadrukte het belang van een defensiebeleid dat daadwerkelijk gericht is op zelfverdediging en vrede, in plaats van het volgen van een agressieve koers onder druk van buitenlandse belangen. "De oorlog in Oekraïne moet aan de onderhandelingstafels worden opgelost. Níet op het slagveld waar al honderdduizenden doden zijn gevallen," verklaarde Van Houwelingen, die pleit voor een einde aan de Amerikaanse expansiedrift en de oorlogshitserij van de gevestigde partijen. Het betoog van Van Houwelingen richtte zich op de rol van Nederland binnen de NAVO en de escalatie van het conflict in Oekraïne na de staatsgreep van 2014. Hij bekritiseerde de regering Rutte voor het negeren van de uitslag van het referendum in 2016, waarbij een meerderheid zich uitsprak tegen het associatieverdrag met Oekraïne. "Als Nederland nog werkelijk een Ministerie van Defensie had gehad van zelfverdediging, dan hadden we de veiligheid van ons land beschermd, de vrede beschermd, de fragiele status quo beschermd," aldus Van Houwelingen, die de nadruk legde op het belang van luisteren naar de wil van het volk. Hij veroordeelde de voortdurende escalatie vanuit het Westen en de mogelijke gevolgen daarvan, zoals het sturen van Nederlandse dienstplichtigen naar Oekraïne. Van Houwelingen waarschuwde voor een mogelijke wereldoorlog en drong aan op een vreedzame oplossing. Het betoog van Van Houwelingen leidde tot verontwaardigde reacties vanuit andere partijen, waarbij sommigen zijn argumenten afdeden als een herhaling van het "Playbook van Poetin". Desondanks bleef Van Houwelingen vastberaden in zijn streven naar vrede en diende hij moties in om Nederlandse betrokkenheid bij het conflict te voorkomen en om zich in te zetten voor vredesonderhandelingen. Met zijn gepassioneerde pleidooi heeft Van Houwelingen zich andermaal geprofileerd als een van de meest opmerkelijke stemmen in de Tweede Kamer, die zich inzet voor een vreedzame oplossing van internationale conflicten en het belang van zelfverdediging en soevereiniteit van Nederland benadrukt.

https://vrijheidsberoving.nl/gevaar-voor-black-outs-door-klimaathysterie/ (Interview met Robert Jungnischke) 29.05.2023 | www.kla.tv/26173 Mathias: Welkom bij Kla.TV vandaag voor een interview met de energie- en crisisparaatheid expert Robert Jungnischke. De heer Jungnischke is schrijver en expert op het gebied van blackouts, crisisparaatheid, energiezekerheid. Hij adviseert bedrijven, is bekend op YouTube, heeft een miljoenenpubliek, ook op internet, en vandaag is hij onze gast hier in de studio, en dat maakt me erg blij. Robert, ik had het genoegen je enige tijd geleden te ontmoeten. Ik waardeer je zeer vanwege je expertise. Als korte verklaring naar het publiek, ik mag je bij je voornaam noemen. En ik ben erg blij dat we vandaag over dit onderwerp kunnen praten. Robert: Ja, hallo Mathias. Ik ben erg blij om hier bij Kla.TV te zijn. Het is voor mij ook een eer. En ja, bedankt voor de uitnodiging. Mathias: Ja, het is een interessante tijd voor ons om hier bijeen te komen. Er is veel media-aandacht voor de kwestie. Politici lijken het helemaal niet met elkaar eens te zijn. De tegenstellingen kunnen toch niet groter zijn dan nu? Het valt op dat er enerzijds veel aandacht is voor elektrische auto's en warmtepompen, die veel energie verbruiken. Anderzijds worden beproefde kerncentrales, kolencentrales ... gesloten. Er is dus een discrepantie. Hoe verklaar je dit? Hoe beoordeel jij deze situatie als deskundige? Robert: Ja, voor mij was dit ook iets wat ik helemaal niet begreep, en ik heb lang nagedacht over wat de diepere betekenis erachter zou kunnen zijn en die heb ik tot op heden niet kunnen ontdekken. Want wat hier gebeurt is sabotage van een veilige energievoorziening, niets anders. Want als ik aan de ene kant betrouwbare energiecentrales sluit en aan de andere kant onbetrouwbare centrales, namelijk wind- en zonnecentrales, als energieleverancier neerzet, dan verandert er iets. En de vraag die ik me stel is: waar komt de elektriciteit vandaan als er steeds meer kolencentrales of in de eerste plaats kerncentrales worden gesloten? Dus ik denk dat het zeker is dat de laatste drie op 15 april van het net gaan. Ik begrijp niet hoe men zoiets kan doen, en zelfs McKinsey, in de laatste energie transitie index die deze maand uitkwam, voorspelde dat in 2030 dertig gigawatt, dat is een derde van de centrale capaciteit die we hebben, dus de betrouwbare centrale capaciteit die we hebben, weg zal zijn. En niemand weet hoe het zal worden vervangen. Mathias: Ja, Robert, we hebben nog steeds groene stroom. We hebben nog steeds ecostroom die geproduceerd wordt op de daken, via windturbines. Helpt dat ons dan niet? Robert: Ja, dat is het doel van de minister van Economische Zaken, om hernieuwbare energiebronnen massaal en snel uit te breiden. Het probleem is echter dat wind en zon ongeveer 140 dagen per jaar niet beschikbaar zijn als energieleveranciers. Dat betekent dat het hier in Duitsland ongeveer een derde van het jaar donker zou zijn. En het plan was altijd om een zogenaamd schaduwcentralepark als back-up te hebben. Dat betekent dat voor de gascrisis uitbrak er veel gasgestookte centrales nodig zouden zijn, we hebben het over zo'n 40 stuks. En die zouden moeten ingrijpen als de wind en de zon niet leveren. Maar nu was er de gascrisis, en als gevolg daarvan zijn er geen investeerders die gasgestookte centrales willen bouwen. Dat betekent dat we 40 gascentrales nodig hebben die niemand wil bouwen. Maar we blijven kerncentrales en kolencentrales sluiten, en dat is nu de grote vraag: Wanneer wordt men in Berlijn wakker en beseft men dat hier echt een probleem is? Mathias: Ja, dat klinkt ongelooflijk. Kun je misschien het woord schaduwcentrales wat meer uitleggen? Robert: Nou, ik begin met de conventionele energievoorziening. Helaas, of gelukkig, hebben we de situatie dat we altijd precies zoveel elektriciteit moeten produceren als op een bepaald moment nodig is. Omdat we geen grote opslagfaciliteiten hebben. Als je alle opslagfaciliteiten in Duitsland bij elkaar optelt, gaan ze in een normale verbruikssituatie 30 minuten mee. Zoveel opslag hebben we beschikbaar. En dat betekent dat er in principe altijd energiecentralecapaciteit beschikbaar moet zijn om bij te springen en bij te regelen naargelang de vraag. Maar nu hebben we de situatie dat ik de wind en de zon niet kan beïnvloeden. Laten we een eenvoudig voorbeeld nemen: de zon schijnt - dat is geweldig, we hebben zonne-energie - en dan komt er onweer. Dan komen er wolken en is de zonne-energie in een oogwenk weg. Met wind is het niet anders. Gisteravond hadden we hier bijvoorbeeld een enorme storm, en toen moesten de windmolens op een gegeven moment uit omdat ze anders kapot zouden gaan. Dat betekent dat we plotseling veel windenergie hebben en plotseling helemaal geen. Daarom kun je niet werken met deze twee vormen van energie alleen, daarom heb je een parallel centralepark nodig dat werkt zoals ons huidige, dat altijd elektriciteit levert als de duurzame energie uitvalt. En daarom alleen al is die energietransitie zo onzinnig, want er is een dubbel centralepark nodig om ons land altijd veilig van energie te kunnen voorzien. En daarom kan duurzame energie nooit goedkoper zijn dan een conventioneel centralepark, want het is altijd minstens maal twee en er is altijd veel, veel meer zekerheid. Mathias: Is de situatie, volgens jou, kritiek aan het worden? Robert: Het is zeer kritiek aan het worden. Alleen al in Baden-Württemberg hebben we sinds 7 december vorig jaar zes waarschuwingen van de plaatselijke netbeheerder TransnetBW gehad dat consumenten hun elektriciteitsverbruik op een bepaald tijdstip - bijvoorbeeld vanmorgen tussen zes en acht uur - moesten de gebruikers in Baden-Württemberg het stroomverbruik verminderen omdat er een tekort aan elektriciteit was. Mathias: Was dat officieel aangekondigd? Robert: Ja, er is toen officieel beweerd dat het ging om besparing van CO2 en kosten, maar ik kan het helaas niet verifiëren. Ik wou dat ik een vlieg op de muur kon spelen bij de netbeheerders. Maar voor mij is alleen al het feit dat er waarschuwingen zijn een verklaring dat hier iets niet meer veilig is. Dus dat is het gewoon, we hadden er een in december, we hadden een waarschuwing in januari, een in februari en drie in maart. Dat betekent dat de situatie verslechtert. Een andere aanwijzing dat de situatie verslechtert is de zogenaamde toename van redispatch maatregelen. Redispatch is de term voor de maatregelen die de netbeheerders moeten nemen om ons elektriciteitsnet te reguleren. En om maar drie cijfers te noemen: in 2000 waren er twee tot drie redispatches per jaar. In 2021 waren dat er 8.636 en vorig jaar meer dan 12.000. Men ziet dus hoe sterk die toename is, de interventies die nodig zijn. En dat betekent gewoon dat ons net steeds moeilijker te reguleren is omdat er steeds meer betrouwbare centrales worden afgeschakeld. Mathias: Ja, ongelooflijk. En de regering rechtvaardigt het allemaal, voor alles wordt de klimaatverandering naar voren geschoven. We hebben een klimaatverandering nodig. Dat is steeds weer het thema. Ja, mensen zijn nu echt bang om het klimaat te veel te veranderen, en de meesten weten niet eens het verschil tussen klimaat en weer. Maar afgezien daarvan, de angst, de paniek is er. Dat betekent dat de politici, die eigenlijk de verantwoordelijkheid hebben om ervoor te zorgen dat het hier verstandig verloopt, ons nu verkopen dat het niet anders kan. Olaf Scholz heeft net deze week gezegd dat hij wil dat er elk jaar 500.000 nieuwe warmtepompen worden geïnstalleerd. Robert Habeck zei dat we er nu voor moeten zorgen dat we tot 2024 geen olie- en gasverwarmingssystemen meer installeren. Ja, waar gaat de reis heen? Waar zal de energie vandaan komen? Voor verwarming en elektriciteit? Robert: Wel, het federaal netwerkagentschap heeft al gezegd dat deze energie niet beschikbaar zal zijn, dat we rekening moeten houden met storingen in het net of dat we rekening moeten houden met elektriciteitsrantsoenering. Daarom wordt de wet op de energiesector momenteel gewijzigd, zodat vanaf 1 januari elektriciteit kan en moet worden gerantsoeneerd voor warmtepompen, oplaadpunten voor elektrische auto's en mensen die opslag in hun huis hebben, zodat ons net niet instort. En je kwam net met een mooi trefwoord: klimaatverandering - dat en het kwade CO2 wordt overal gebruikt om het energietransitiebeleid te rechtvaardigen. En goed, we moeten hier duidelijk zijn, ik wil de klimaatdiscussie hier niet beginnen, maar de hele zaak is in ieder geval gebaseerd op een voorspelling van het IPCC, een politieke organisatie die beweert dat er die temperatuurstijging zou zijn, maar dat niet kan bewijzen en allerlei klimaatmodellen heeft die nogal avontuurlijke cijfers opleveren. En dat zou de reden zijn waarom we het nu zonder onze betrouwbare energievoorziening moeten stellen, het is allemaal heel vreemd. Mathias: Ja, we leven in een geïndustrialiseerd land. We produceren veel. Dus energie is een belangrijke factor hier.... Robert: We leven nog in een geïndustrialiseerd land... Mathias: ... nog leven we in een... Bedankt voor de correctie. Nee, maar het drama is er toch al? Robert: Eigenlijk is het drama, we zitten al midden in de ondergang. Ik zeg het met opzet zo dramatisch. Nogmaals, onderbouwd met cijfers, we hadden vorig jaar 85 gigawatt aan energiecentrale capaciteit nodig op het hoogtepunt. Dit jaar hebben we er nog maar 75 nodig. Waar komt die besparing vandaan? Van de industrie, omdat industriële bedrijven hun productie hebben verlaagd. Waarom verlagen industriële bedrijven hun productie? Omdat ze niet genoeg energie krijgen. Maar dat betekent niet dat ze niet kunnen produceren. Dus als ze hier niet kunnen produceren omdat er geen energie is, wat doen ze dan, ze verplaatsen de productie naar het buitenland, wat verlies van banen in dit land betekent. En het cruciale punt is dat de industrie in dit land niet meer kan plannen, omdat we in feite elke maand nieuwe horrorverhalen uit Berlijn horen. Zo hebben we het al gehad over het te bouwen schaduwcentralepark. Tegelijkertijd zeggen politici echter dat gascentrales in 2045 uitgefaseerd moeten zijn. Dat betekent dus dat alles dan alleen nog maar met hernieuwbare energiebronnen zal gebeuren. Maar dat betekent dat niemand van plan zal zijn om een gascentrale te bouwen, omdat die niet rendabel zou zijn. Dan is er de situatie met de elektriciteitsprijs: voor de eindverbruikers zitten we nu op het dubbele van de prijs van voor de crisis. Voor gas zitten we op vier keer de prijs van voor de crisis, en het einde is niet in zicht omdat de goedkope grondstoffen uit Rusland wegvallen. Dit betekent dat er minder energie beschikbaar is tegen aanzienlijk hogere prijzen. De industrie kan dat niet aan. Dat gaat helemaal niet. Vorige week nog gaf ik advies aan een bedrijf met 1.000 mensen, dat vorig jaar een miljoen euro meer moest uitgeven aan energiekosten. Mathias: Ongelooflijk, ongelooflijk. Als je al die puzzelstukjes bij elkaar legt en er gewoon echt als leek naar kijkt en er gewoon vrij over nadenkt, krijg je ergens een heel, heel vreemd gevoel in je maag. Je gaat je echt afvragen, is het allemaal nog wel echt, hoe zal ik het zeggen, is het wel zo groen als het geschilderd wordt? Gaat het echt om milieubescherming, klimaatverandering en al die dingen die, laat ik zeggen, op de voorgrond worden geplaatst, of zijn er wellicht andere belangen die op de achtergrond meespelen? Dat moet men zich op zijn minst kunnen afvragen. Ik weet niet, hoe beoordeel jij dat? Robert: Nou, als je het me zo direct vraagt, krijg je een direct antwoord van me. Ik denk dat wat hier gebeurt opzettelijk is. Als we naar onszelf kijken, moeten we politiek een stap achteruit doen en gewoon kijken: Amerika en Brzezinski en Friedman en de RAND Corporation kondigen al lange tijd aan dat ze Europa en vooral Duitsland willen verzwakken. En dat doen ze onder meer via dit energiebeleid, via het vestigen van een klimaatcrisis en via het vestigen van een CO2-catastrofe. En zo krijg je een geïndustrialiseerd land heel snel op de knieën. Als we Brzezinski en Friedman mogen geloven, ging het er altijd al om dat Duitsland en Rusland niet bij elkaar mochten komen. Omdat ze altijd bang waren dat als Duitse technische vaardigheden en Russische grondstoffen samenkwamen, er een product zou ontstaan dat gevaarlijk zou kunnen zijn voor Amerika's aanspraak op macht. En als je dit alles bekijkt, en wat ik net heb gezegd dat er vanuit mijn standpunt geen rechtvaardiging en geen logische verklaring is voor dit energiebeleid, dan moet dit de enige verklaring zijn. Mathias: Ja, omdat, laten we zeggen, de onlogische punten gewoon toenemen. We kopen nu elektriciteit uit het buitenland, we kopen nu van vuile kerncentrales in buurlanden die hun kernenergie uitbreiden, waardoor het risico toeneemt en, laat ik zeggen, de zeer hoogwaardige Duitse kerncentrales die er tot nu toe waren, die echt heel veilig waren, worden gesloten. Dat lijkt echt tegen de belangen van de burgers in te gaan, en dat baart mij zorgen. En het was belangrijk voor mij dat de kijker begrijpt wat er op de achtergrond gebeurt. Hoe groen is het geheel? Los van de productieprocessen die nu voor batterijen worden gebruikt, met lithiumwinning enz. Daar hebben we het ook een keer over gehad. Robert: Ja, het is allemaal smerig. Ik moet dat cijfer nu kwijt. E-auto's worden beschouwd als het ultieme, maar alleen omdat je geen rekening houdt met de CO2-uitstoot van de elektriciteitscentrale die de elektriciteit opwekt. Mathias: Precies. Robert: Dat is eigenlijk allemaal greenwashing, volgens mij is dat nu zelfs nieuw Duits. En een e-auto heeft 220.000 kilometer nodig, of andersom, wil een e-auto net zo schoon zijn als een Duitse diesel, dan heeft hij 220.000 kilometer nodig. Maar geen enkele e-auto gaat zo lang mee, want na acht jaar is een e-auto kapot. En na acht jaar is een diesel nog maar pas ingelopen. En ik zag onlangs een interessant rapport van een auto-expert. Hij zei dat als je een elektrische auto een jaar in Californië laat staan, die elektrische auto dan troep is, omdat de accu troep is. Want de accu veroudert, of de e-auto nu gebruikt wordt of niet, en hij is extreem gevoelig voor warmte. Tja, wat willen we met dit soort technologie, vooral als we geen elektriciteit hebben om de e-auto's aan te drijven? Dat betekent dat iedereen die een elektrische auto heeft er vanaf volgend jaar naar mag kijken, maar er niet meer mee mag rijden. Mathias: Ik stel me ook voor hoe het zou zijn om plotseling motorschade te hebben, die je met de verbrandingsmotor nog zou kunnen herstellen. Maar als een batterij kapot is, zeg ik dat er schade is die... Robert: ... Het is veel erger dan dat. De helft van de waarde van de e-auto is de accu. Dat betekent dat zodra de accu kapot is, de e-auto total loss is. Dat betekent dat er ook nauwelijks een tweedehandsmarkt voor e-auto's zal zijn. Als de auto een paar jaar oud is, is het eigenlijk schroot en is het gevaarlijk afval omdat de accu's... Er is nog geen technologie om deze lithium-ion accu's goed te recyclen. Wat doe je dan? Ze worden versnipperd en verbrand in een hoogoven. Dat heet dan milieuvriendelijk. Mathias: Ongelofelijk, ongelofelijk. Robert: Ja, overal waar je kijkt vind je zulke onzin. Het is hetzelfde met windmolens. Als ze weer ontmanteld worden ... En dat is ook veelzeggend. Als hernieuwbare energiebronnen zo goed zouden zijn, waarom werken ze dan alleen met subsidies? Begin dit jaar ... werden de subsidies voor windenergie met 25 procent verhoogd zodat mensen toch een windmolen zouden gaan plaatsen. Het is nu al duidelijk dat dit niet kan werken. Mathias: Ja, dat is de frikandel bij de vaccinatie. Robert: Precies. Mathias: De burger heeft een kleine beloning nodig zodat hij toch zou meespelen. Over beloningen gesproken, mijn collega op het werk, die ook een goede vriend is, is net overgestapt. Hij heeft zijn verbrandingsmotor verkocht. Hij bedoelde het goed. Ik waardeer dat ook, hij bedoelde het echt goed. Hij kocht een elektrische auto. Laadt hem thuis ijverig op, is blij. En toen verscheen twee weken later de kop in de massamedia: zodra er een knelpunt is in de stroom- of energievoorziening op de markt, worden de elektrische auto's als eerste uitgeschakeld. Dus toen verloor hij bijna zijn geloof. Momenteel lijken steeds meer mensen te beseffen dat er iets niet klopt. De toename van warmtepompen, die nu aan de orde is, en meer en meer mensen die afhankelijk worden van elektriciteit om hun huizen te verwarmen. En die elektriciteit, zoals ik u net begreep, is helemaal niet meer verzekerd. Het komt er dus op neer dat we afstevenen op waanzin. Robert: Ja, dat kun je met cijfers onderbouwen. Dus als de drie kerncentrales weg zijn, hebben we nog 76 gigawatt aan beveiligde capaciteit, met 75 die we nodig hebben. Volgend jaar (2024) moet nog eens 7 gigawatt aan kolencentrales worden ontmanteld, zodat we 68 gigawatt overhouden - tegen die tijd hebben we al een enorm capaciteitstekort. En het gascentralepark, het schaduwcentralepark dat we net noemden, bestaat niet. En het duurt minstens vijf, waarschijnlijk zeven jaar om een gasgestookte centrale te bouwen. Dat betekent dat we voor 2030, als we nu zouden beginnen, geen vervangende centrales zouden hebben. Maar nu ze worden nog steeds verder uitgeschakeld! En als de wind niet waait of de zon niet schijnt of we hebben een zogenaamde donkere stilte, die drie maanden achter elkaar kan duren, dan is de enige manier rantsoenering. En dan hebben alle mensen straks slimme meters, dan kunnen ze uitgeschakeld worden. Dan hebben ze een warmtepomp, dan kunnen ze uitgeschakeld worden. De e-auto wordt uitgeschakeld. Mathias: Kun je één zin zeggen over de slimme meter, zodat de kijker weet waarover het gaat. Robert: Ja, slimme meters zijn de intelligente elektriciteitsmeters die nu overal worden gepromoot omdat ze ons net flexibeler maken. En omdat ze ons net veiliger maken. Maar eigenlijk dienen deze apparaten alleen om elektriciteit te kunnen rantsoeneren. Enerzijds geven ze de netbeheerder veel meer informatie dan hij tot nu toe kreeg. Want vandaag moet hij de meter komen lezen en weet hij hoeveel elektriciteit ik heb gebruikt. Met de slimme meter krijgen we een computer en deze computer stuurt op verzoek alle gegevens rechtstreeks naar de netbeheerder - die beschikt dan over al onze verbruiksgegevens, waardoor we nog transparanter worden. En zij kunnen onze elektriciteit rantsoeneren of uitschakelen, en tegen 2030 moeten ze in heel Duitsland zijn ingevoerd. Ja, en dan zijn we volledig transparant. Mathias: Dat is kras! Nou, het is echt een heftig onderwerp. Ik bedoel, we praten op Kla.TV al jaren over mogelijke en dreigende blackouts. Jij staat ook bekend als een black-out expert, maar je hebt ook heel duidelijk gezegd dat dit woord bijna geen gewicht meer heeft. Want de media hebben het altijd over black-outs, black-outs - en ergens beseffen mensen dat de black-out helemaal niet komt. Niemand heeft het nog ergens meegemaakt. Maar als je het hebt over deze regionale stroomstoringen, die nu nog vaker voorkomen, hebben we het dan weer over een soort salamitactiek? We hebben dit soort dingen eerder gehad, ook in de politiek, waar dingen in plakjes werden ingevoerd - en de plakjes werden steeds dikker. Robert: Nou, het is echt een salamitactiek. Want je ziet het aan het feit dat er in de media, zelfs in de lokale kranten, steeds meer gesproken wordt over het feit dat we ons moeten voorbereiden op stroomrantsoenering. Dat er ook black-outs dreigen en dat gemeenten zich voorbereiden op black-outs, hoewel als de gemeente het heeft over een black-out, zij het eigenlijk heeft over een stroomstoring, dus een plaatselijke gebeurtenis. De stroomstoring is, naar ik heb begrepen, in ieder geval een gebeurtenis in heel Duitsland. En het verschil is dat bij een stroomstoring de netbeheerders, de mensen die ons elektriciteitsnet zogezegd draaiende houden, de controle behouden. En bij een black-out is er een totaal verlies van controle omdat de centrales automatisch van het net worden losgekoppeld. Dat is de echte black-out en geen enkele gemeente bereidt zich daarop voor. En dat is eigenlijk het perverse. Nu zeggen de media zelfs dat gemeenten zich voorbereiden. Nogmaals, de burger voelt zich veilig en bereidt zich daarom niet voor. En feit is dat we een black-out niet kunnen uitsluiten, omdat ons elektriciteitsnet steeds complexer wordt. Er komen allemaal wind- en zonnecentrales bij. We hebben nog steeds het oude elektriciteitsnet van 30 jaar geleden, waar die grote centrales stonden en verder niets. En aan dit oude elektriciteitsnet wordt een compleet nieuwe aanvoersituatie toegevoegd, waarvoor het niet ontworpen is, en daardoor wordt het steeds complexer, steeds kwetsbaarder, en dit zijn de problemen die er bovenop komen, dus er was altijd al een risico op stroomuitval, maar dat komt er nu bovenop, plus het feit dat het energiebeleid ons willens en wetens naar een tekort leidt, want als ik gewoon steeds meer uitschakel en hoop dat willekeurige wind of willekeurige zon het zal compenseren, is het duidelijk dat dit niet kan werken. Dat is gewoon logisch. En dat is het probleem, daarom is er dit gevaar van blackouts, en daarom zou het zo goed zijn als mensen zich voorbereiden zodat ze in geval van twijfel twee weken zonder elektriciteit kunnen. Mathias: Vermoedelijk ook langer? Robert: Nou, hoe langer hoe beter, maar als je zegt, nou, bereid je voor op drie maanden, dan zal niemand dat doen. Daarom heb ik het altijd over het minimum. Dus twee weken zelfvoorzienende paraatheid met voedsel, water en medicijnen. In mijn ogen is dat wat iedereen thuis zou moeten hebben. Meer is beter. Maar dat is het minimum wat je moet doen om jezelf te kunnen helpen als zo'n situatie zich voordoet, want de federale overheid kan dat niet, de staat kan dat niet en de gemeenten kunnen dat al helemaal niet. Mathias: Dus u als deskundige zegt heel duidelijk dat u de burger oproept om zelf voorbereidingen te treffen en niet te wachten tot de staat maatregelen neemt om ergens redding te brengen. Robert: De staat neemt geen maatregelen. De staat doet het nog steeds andersom, die geeft nog steeds verkeerde informatie. Onze bondskanselier zei afgelopen zomer of herfst in een interview dat de elektriciteitsvoorziening veilig is, dat er geen black-out zal zijn. En dat is een uitspraak die gewoon niet waar is, want niemand kan zeggen dat er geen stroomstoring zal zijn. Je kunt zeggen, ja, die komt waarschijnlijk niet, maar meer kun je niet doen. Maar ik zou onze kijkers willen oproepen om het te zien als een verzekeringspolis. We hebben allemaal een ongevallenverzekering. We hebben het niet omdat we weten dat er een ongeluk zal gebeuren, maar omdat we hopen dat we er nooit een zullen krijgen, maar als er een gebeurt, zijn we verzekerd. Het is hetzelfde met een brandverzekering of een andere verzekering, we gaan niet naar de verzekeringsagent aan het eind van ons leven en zeggen, jij schurk, je hebt me een verzekering verkocht die ik niet eens nodig had, maar we doen het en voelen ons er goed bij. En nu moet deze bepaling er gewoon aan worden toegevoegd, zodat we zelfs in een dergelijke crisis, die hopelijk nooit zal komen, voldoende zijn voorzien. Mathias: Wow, dat was een heel mooi impuls, denk ik, ook voor onze kijkers. Wij zorgen er bij Kla.TV altijd voor dat we niet al te individuele tips en praktische lijstjes of zo uitdelen, want zoals je zelf al zei in een recent gesprek, zijn de behoeften heel verschillend. De een woont in een flat, de ander heeft een huis. Daarom werkt zo'n algemeen statement, koop maar zo'n zonnestroomsysteem, helemaal niet. Ik denk dat er een punt was dat ik heel mooi vond toen u in het laatste gesprek zei dat de gemeenschap heel erg op de voorgrond staat. Robert: Vanuit mijn oogpunt is dit het belangrijkste punt, vooral in deze moeilijke tijden. Om nogmaals kort een lijn te trekken, we worden in angst gehouden door de media. Of het nu de klimaatcrisis is, en juist onder jongeren vind ik dat zo dramatisch... Mathias: Dat is toch wat ze proberen… Robert: ... Ja, maar het lukt ze ook vaak. Dat die jonge mensen onzeker worden gemaakt en te horen krijgen dat de aarde hier in 2030 zal opbranden, dat CO2 gevaarlijk is en zo. En dat brengt mensen alleen maar in angst. En de beste manier om angst te bestrijden is via een gemeenschap. Waar mensen zien dat we niet alleen zijn en dat we dit samen kunnen overwinnen. Mathias: Ja, heel mooi. Dat gevoel heb ik ook. Robert, heel erg bedankt voor je bijdrage vandaag, voor je mening, voor je expertise, die je hier ook hebt ingebracht. Ik vind het altijd erg leuk om naar je te luisteren, moet ik zeggen. U slaagt erin dingen uit te leggen die vrij complex zijn. En ik ben niet zo technisch onderlegd, maar dat ze dan toch ergens begrijpelijk zijn. Dus ik denk dat ik in het algemeen en over het geheel genomen, door de gesprekken met u, moet ik toegeven, heel goed begrepen heb wat het gevaar erachter is. Dat wens ik ook onze kijkers toe. En ik ben er vrij zeker van dat we elkaar nog eens zullen ontmoeten, ooit met een meer gedetailleerde documentaire over dit onderwerp. Ik vind het heel, heel spannend. Aan onze kijkers, misschien als aanvulling op Robert's impuls om de gemeenschap te promoten. Ik geloof dat daar ook een sleutel in zit. Dat er ook ergens de kracht is om elkaar te helpen. De een heeft altijd wat de ander misschien nodig heeft. Al is het maar, zoals je zei, aanmoediging en de omgang met elkaar. Bij Kla.TV hebben we alle programma's online staan. Je kunt ze bekijken op https://www.kla.tv/, wat ook heel handig is. In het geval van een black-out is Kla.TV niet meer beschikbaar, YouTube is niet meer beschikbaar, alles wat we momenteel gebruiken in de media op het net zal niet meer beschikbaar zijn, alle kanalen die je op je mobiele telefoon hebt of wat dan ook. En dat is ook geen probleem, als we hier een beetje voorzorgsmaatregelen nemen door te vertrouwen op de gemeenschap. Bij Kla.TV hebben we alle programma's en alle onderwerpen die we behandelen samengevat in een kleine krant. Het past op een A4-tje, is dubbelzijdig bedrukt, kost niets. Je hoeft je nergens op te abonneren of te registreren. Het idee is dat iedereen ter plaatse het ding gewoon op het kopieerapparaat legt en doorgeeft aan zijn drie contactpersonen. Deze laatste zorgt op zijn beurt ook weer voor zijn drie contacten. In principe is het een soort sneeuwbalsysteem zonder winst, waarbij mensen gewoon met elkaar in een netwerk zitten. Er zitten al honderdduizenden mensen in dit netwerk. Het werkt heel, heel goed. En het is zo dat je ter plekke nieuwe mensen ontmoet, met wie je vervolgens wordt genetwerkt. De informatiestroom is er en anderzijds de relatie, die "nabijheid" weer. Dat is waarvoor we zouden adverteren, dat is het enige punt, die wij wellicht aanbevelen bij een blackout of stroomuitval. Gewoon dat je weet dat er een medium is, iets dat werkt, dat mensen met elkaar verbindt. Neem gerust contact met ons op. Neem contact met ons op via de website. Dit is maar een korte "reclame", zo wil ik het niet eens noemen, want niemand haalt er profijt uit. Maar ergens gaat het ons aan het hart dat we ter plaatse dichter bij elkaar komen. Beste Robert, ik hoop dat dit intermezzo oké was voor jou. Robert: Perfect. Mathias: Nogmaals, ik ben erg blij dat we elkaar kennen. Ik kijk ernaar uit om je weer te ontmoeten, naar je andere presentaties. Ik wens je een schitterende dag. Robert: Ja, ik zeg ook dank je wel. Het was een geweldig gesprek en ook dank aan het publiek dat hopelijk zo lang is blijven luisteren en tot de volgende keer. Mathias: Tot de volgende keer.

https://vrijheidsberoving.nl/sleept-rutte-ons-weer-een-eindeloze-oorlog-in/ Onder vuur: Beschuldigingen aan het adres van premier Rutte over het meeslepen van Nederland in eindeloze oorlog. Demonstranten uiten onvrede over zijn buitenlands beleid, roepen op tot meer transparantie en verantwoording. In een recente opschudding gingen Nederlandse burgers de straat op om te protesteren tegen wat zij zien als de roekeloze beslissingen van premier Mark Rutte op het gebied van buitenlands beleid, en beschuldigden hem ervan Nederland in weer een eindeloze oorlog te storten. De demonstraties, vastgelegd in een video-interview door Left Laser, toonden een mix van Nederlandse en Engelse stemmen die onvrede en frustratie uitten. Een demonstrant vroeg zich af of Rutte parlementaire goedkeuring zocht voordat hij aanvallen lanceerde, waarmee hij een gebrek aan transparantie in het besluitvormingsproces insinueerde. Een ander speculeerde over de beweegredenen van Rutte en suggereerde dat zijn acties zouden kunnen worden beïnvloed door persoonlijke belangen, met name zijn mogelijke toekomstige rol binnen de NAVO. De gevoelens die in de video werden geuit, weerspiegelden bredere zorgen over de betrokkenheid van de Nederlandse regering bij militaire interventies in het buitenland. De kritiek was gericht op de regering van Rutte vanwege haar vermeende afstemming op imperialistische agenda's en haar falen om de belangen van het volk te vertegenwoordigen. De protesten waren specifiek gericht op recente luchtaanvallen, waarbij demonstranten het bombardement op Jemen veroordeelden en opriepen tot beëindiging van wat zij beschreven als een cyclus van geweld die door westerse mogendheden in stand wordt gehouden. Sprekers op het protest benadrukten de rol van internationale studenten en Arabisch sprekende gemeenschappen bij het vergroten van het bewustzijn en het mobiliseren tegen onrecht. Ondanks de felle oppositie uitten sommige demonstranten hun frustratie over het gebrek aan berichtgeving in de reguliere media en publieke betrokkenheid bij de kwestie. Een demonstrant betreurde het gebrek aan journalistieke controle, wat wijst op een bredere terughoudendheid om de realiteit van het Nederlandse buitenlandse beleid onder ogen te zien. De demonstraties onderstreepten de groeiende ontgoocheling over de manier waarop de Nederlandse regering omgaat met internationale aangelegenheden, met name haar steun aan Israël te midden van beschuldigingen van mensenrechtenschendingen. Critici wezen met de vinger naar westerse landen, waaronder Nederland, voor het verlenen van financiële, militaire en politieke steun aan Israël, waardoor het vermeende plegen van oorlogsmisdaden mogelijk werd. Naarmate de protesten voortduren en de onenigheid tegen het beleid van Rutte toeneemt, staat de Nederlandse regering onder toenemende druk om de zorgen van het publiek weg te nemen en haar benadering van buitenlandse betrekkingen opnieuw te beoordelen. Of Rutte gehoor zal geven aan de roep om verantwoording en transparantie valt nog te bezien, maar de stemmen van afwijkende meningen worden onmiskenbaar luider in de straten van Nederland.

Later

https://vrijheidsberoving.nl/dr-ladapo-uit-alarmerende-zorgen-over-mrna-vaccins-en-roept-op-tot-onmiddelijke-stopzetting/ Dr. Joseph Ladapo, roept op tot een onmiddellijke stopzetting van mRNA COVID-19-vaccins, daarbij verwijzend naar zorgen over mogelijke DNA-verandering en een uniek risico. Beschuldigt de FDA en de CDC van nalatigheid bij het testen. Roept vragen op over de spirituele impact van deze vaccins. In een verrassende onthulling tijdens de show van Tucker Carlson op 4 februari 2024 uitte de Surgeon General van Florida, Dr. Joseph Ladapo, ernstige zorgen over de mRNA COVID-19-vaccins en riep hij op tot een onmiddellijke stopzetting van de toediening ervan. De uitspraken van Dr. Ladapo hebben een nieuw debat aangewakkerd over de veiligheid en de mogelijke gevolgen van wijdverspreide vaccins. De Surgeon General, die bekend staat om zijn toewijding aan de volksgezondheid, uitte zijn bezorgdheid over de aanwezigheid van vreemd DNA in de mRNA-vaccins, en suggereerde dat dit mogelijk cellen zou kunnen binnendringen en menselijk DNA zou kunnen veranderen. In het interview zei hij: “Dat zou absoluut kunnen gebeuren”, waarbij hij de noodzaak benadrukte van een nader onderzoek naar de inhoud van de vaccins. Dr. Ladapo bekritiseerde de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) en de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) en beschuldigde hen ervan hun verantwoordelijkheid te verwaarlozen om te testen op DNA-integratie met het menselijk genoom, zoals hun richtlijnen aanbevelen. Hij betoogde dat het onaanvaardbaar is dat dit probleem niet wordt aangepakt. In het interview werd dieper ingegaan op de bijzonderheden van de DNA-besmetting, waarbij Dr. Ladapo uitlegde dat het DNA in de mRNA-vaccins anders is en een uniek risico met zich meebrengt. Hij beweerde dat het DNA in deze vaccins aan het mRNA blijft hangen en de cellen binnendringt, wat mogelijk onvoorziene gevolgen kan hebben. De Surgeon General benadrukte de noodzaak van een grondige risicoanalyse en wees op het gebrek aan transparantie van de gezondheidsautoriteiten. Hij benadrukte het ontbreken van bevestiging van de FDA met betrekking tot het testen op DNA-integratie, waardoor essentiële vragen onbeantwoord bleven. Bovendien begaf Dr. Ladapo zich op controversieel terrein, wat een potentiële spirituele impact van de mRNA-vaccins op individuen suggereerde. Hij zinspeelde op een ‘kwaadaardige onderliggende frequentie’ die verband houdt met deze specifieke producten, waardoor bezorgdheid ontstond over veranderingen, niet alleen in de fysieke gezondheid, maar ook in de mentale en spirituele toestand. Tucker Carlson drong er bij Dr. Ladapo op aan of het denkbaar is dat de mRNA-vaccins het DNA van mensen en de mensheid zelf voor altijd zouden kunnen veranderen. De Surgeon General antwoordde bevestigend en zei: "Ja, dat doe ik. Dat doe ik, en dat is alleen gebaseerd op de dingen die ik zojuist heb gezegd en op het feit dat het mogelijk is." Aan het einde van het interview uitte Dr. Ladapo zijn teleurstelling over het gebrek aan gezond verstand, voorzichtigheid en gezond verstand in de vroege stadia van de reactie op de pandemie. Hij betoogde dat stemmen die pleitten voor een meer afgemeten aanpak werden overschaduwd door machtige krachten die hun standpunten aan de bevolking oplegden. De onthullingen van de Surgeon General of Florida hebben geleid tot een hernieuwd debat over de veiligheid en de langetermijngevolgen van mRNA-COVID-19-vaccins, waardoor velen twijfels hebben over de transparantie en verantwoordingsplicht van de gezondheidsautoriteiten. zie ook Deel 2 en Deel 3

later

https://vrijheidsberoving.nl/ralf-ludwig-de-staat-mag-geen-onschuldige-mensen-doden/ Iedereen die collectief recht boven individuele mensenrechten stelt, verklaart dat leven geen waarde heeft. Dit opent de deur naar de totale willekeur van de staat. Ralf Ludwig is een Duitse advocaat en initiatiefnemer van het Centrum voor Onderzoek, Opheldering, Gerechtelijke Vervolging en Verhindering van Misdaden tegen de Mensheid als gevolg van de coronamaatregelen (ZAAVV). Aan de vooravond van de indiening van bijna 600 aanklachten bij het Federale Openbaar Ministerie in Karlsruhe, gaf Ralf Ludwig een interview aan Kla.TV, dat bijdraagt aan algemene vorming over mensenrechten. Interview: Presentator: Mijnheer advocaat Ludwig, veel Duitse artsen en een rechter kwamen in de Duitse molen van de justitie terecht vanwege hun kritische houding ten opzichte van de coronamaatregelen. De gevolgen waren beroepsverbod, vrijheidsberoving en verlies van levensonderhoud. Doet dat geen twijfels rijzen over de Duitse rechterlijke macht als onafhankelijke macht binnen de staat? Ralf Ludwig: Ja, dat is zelfs meer dan twijfelachtig. De Duitse justitie is zeker niet onafhankelijk. Ze oordeelt ook niet onafhankelijk, maar ze oordeelt volgens een narratief - volgens een narratief dat vooraf bepaald is en dat nu eenmaal ook door eigenlijk alle gebieden van de samenleving loopt. De justitie is dus niet buiten de maatschappij, maar maakt deel uit van de maatschappij. En dit corona-narratief heeft zich gehandhaafd binnen de rechterlijke macht en binnen het Openbaar Ministerie en binnen de advocatuur. En daarom worden degenen die kritiek hebben gecriminaliseerd en vervolgd. Ik zeg dit soms in de rechtbank. Ik zeg in de rechtbank dat meningen, wetenschappelijke meningen, hier wordt quasi een medische behandelmethode, die eigenlijk de oorspronkelijke taak van de arts is om te beslissen wat juist is, gecriminaliseerd. En er zijn rechters die dan quasi aan een arts dicteren hoe hij bijvoorbeeld een maskerattest moet maken. En ja, in principe kun je alleen maar zeggen: ik waag het ook te betwijfelen of de rechtsstaat al vóór de coronacrisis werkte. Maar de coronacrisis heeft duidelijk aangetoond dat die niet werkt en dat die niet onafhankelijk is. Presentator: Ja, heel erg bedankt voor uw uiteenzetting. Als ik het u persoonlijk mag vragen, wat zegt een rechter als u hem zo'n vraag stelt? Reageert hij er trouwens op of wordt het weer genegeerd? Ralf Ludwig: Het wordt gedeeltelijk genegeerd. Er zijn dus heel verschillende rechters. De rechterlijke macht is ook een afspiegeling van de maatschappij. Er zijn rechters met wie je zeker een discussie kunt voeren. Er zijn rechters die zeggen, nu, in principe zouden we hetzelfde zeggen, of ik zou zeggen dat u gelijk hebt, maar de wet of de regels zeggen het nu eenmaal anders en daar moet ik me aan houden. Er zijn rechters die dat volledig negeren. Er zijn rechters die mijn woord aan mij onttrekken. Eén rechter in Rostock, dat was echt erg, hij zei zelfs tegen me dat hij het niet accepteerde ... Ik had geen masker opgezet, omdat de verplichting om een masker te dragen al was opgeheven. Maar hij wilde het masker echt hebben. En deze rechter zei dat hij niet eens accepteerde dat ik een verdediger was. Dus als verdediger ben ik eigenlijk beschermd; om goede historische redenen in Duitsland ben ik beschermd in de rechtszaal. En deze rechter zei toen: ik erken u niet als verdediger en zal u, indien nodig, onmiddellijk in hechtenis laten nemen. Dus relatief hard. En er zijn rechters die heel, heel nerveus reageren. Dus ze beginnen ... nu ja, één rechter had dan de telefoonhoorn constant in haar hand genomen, aan het oor gelegd, weer opgehangen, weer in de hand genomen. En zo verder. Dat ging dan de hele tijd heen en weer met de telefoon. En dan wordt er in de een of andere papieren gewoeld, de rechters rennen eruit, weer naar binnen. Dus die worden ook al nerveus, omdat we hen natuurlijk een spiegel voorhouden, ik ben niet de enige, maar wij kritische advocaten houden hen een spiegel voor. En als ze de zaken naar recht en wet zouden samenvatten, zouden ze dat niet doen, wat ze doen. En dat wil zeggen, ik zeg dat steeds weer graag: De mens streeft naar samenhang. Dat betekent dus, dat wat men denkt en hoe men handelt, moet overeenstemmen. En als dat niet het geval is, wordt je bijvoorbeeld ziek. En de rechters die handelen nu eenmaal niet samenhangend, omdat ze eigenlijk weten, dat ze verkeerd handelen en het desondanks toch doen. Presentator: Zeer interessant punt. Heel interessant punt. Dat brengt me bij vraag twee, want de coronacrisis heeft duidelijk gemaakt dat de wetgeving, de justitie en de politiemacht duidelijk een eigen leven zijn gaan leiden in plaats van het volk te dienen. Ja, alle macht wordt verondersteld van het volk uit te gaan. Hoe kon het zover komen dat een rechter zo handelt, dat de politie ook, in principe in elk afzonderlijk gebied, ergens lijkt geïnfiltreerd te zijn? Wie is de drijvende kracht op de achtergrond? Uitsluitend naar uw persoonlijke mening? Ralf Ludwig: De drijvende kracht op de achtergrond? Nu, ten eerste kun je vrij nuchter zeggen dat er lobbyisten zijn, er zijn belangen, er is de farmaceutische industrie, er is de wapenindustrie, er is het financiële complex. Dat zijn allemaal verschillende belangen die natuurlijk een enorme invloed uitoefenen op de politiek en de samenleving. Nu, bijvoorbeeld met de coronacrisis, kun je ondubbelzinnig zien dat de farmaceutische industrie één van de drijvende krachten was. En natuurlijk maken we ook maatschappelijke veranderingen door. We bevinden ons in een digitale revolutie. De maatschappij verandert ongelooflijk snel en wat er nu gebeurt, dat is mijn uitleg, maar iedereen kan het natuurlijk anders zien ... Ik ben het eens met Vera Birkenbihl. Het is als een supermarkt. Ik bied een idee aan dat al dan niet gedeeld kan worden. Maar ik geloof dat het altijd zo is dat de politiek zich aan de economische machtsverhoudingen moet aanpassen. En we hebben nu globale economische machtsverhoudingen, dus een globale economie kan in principe geen staatsbeperkingen verdragen. En dat wil zeggen, er wordt ook gezocht naar mogelijkheden deze staatsbeperkingen omver te werpen. Dat gaat bijvoorbeeld via de gezondheidspolitiek. Daar zien we dat men deze uniformering wonderwel via de gezondheidspolitiek bereikt. Opeens hebben we een QR-code, we hebben een uniform identificatienummer. Met dit WHO-verdrag, met dit pandemieverdrag, wordt nu een poging gedaan om een uniforme, wereldwijd uniforme regeling te creëren. En als dit erdoor komt, als dit pandemieverdrag van de WHO erdoor komt, dan hebben we voor het eerst wereldwijd een uniforme, wereldwijde standaard die in alle landen wordt toegepast, en daarmee heeft dan - we weten ook wie er achter de WHO zit, hoe de WHO wordt gefinancierd - dan heeft de farmaceutische industrie daarmee in principe eigenlijk een wereldwijde macht om in te grijpen. Dat moet u zich eens voorstellen. Dat betekent dus, de nationale staat wordt op dat moment uitgeschakeld. En ik denk dat het is wat we nu beleven. En wij, wij die op straat zijn, degenen onder ons die kritisch zijn, willen zeker dat het anders wordt. We kunnen de globalisering misschien niet stoppen zoals ze is, maar we kunnen natuurlijk wel de manier waarop ze wordt uitgevoerd stoppen of veranderen. Met andere woorden, dat het democratisch wordt omgezet, wat u net zei, dat alle macht van het volk uitgaat. Als het pandemieverdrag van de WHO zich doorzet, dan gaat de macht niet langer van het volk uit, dan wordt zelfs de volksvertegenwoordiging niet meer gevraagd, maar dan gaat de macht plotseling naar een paar mensen, die de macht hebben over een organisatie als de WHO, die niet democratisch gelegitimeerd is, dan hebben zij plotseling de macht, dan zijn zij als het ware de soeverein, want dan kunnen zij ook beslissen over de noodtoestand, zoals Carl Schmitt dat heeft gezegd. Soeverein is, wie beslist over de noodtoestand. En dat wil zeggen, we hebben een complete machtsverschuiving van een structuur als de nationale staat, die tot nu toe in de kapitalistische wereld noodzakelijk was, naar een globale, politieke machtsstructuur, die nu eenmaal niet wordt gecontroleerd, zoals een globale financiële of economische structuur dat gewoonweg nodig heeft. Dat is wat nu gebeurt. Mijn verklaring. Presentator: Heel interessant. Dat kan men heel goed begrijpen. We zijn ergens tijdens corona begonnen. Uiteindelijk is het ook het onderwerp dat, laten we zeggen, dit interview domineert. U had het eerder al over lobbyisten uit verschillende gebieden, inderdaad ook wapens, enz. Je kunt zien dat het dan toch uitgebreider is. En ik denk dat het een wereldwijd probleem is. Het is geen nationaal probleem dat beperkt kan worden tot één land. Er zit een bepaalde dramatiek in. En dan zei u ook dat het WHO-verdrag, het pandemieverdrag, als het er komt, kunt u de kijker dan een inschatting geven? Hoe schat u het in? Bestaat er een mogelijkheid dat het wordt afgeschaft? Of is die mogelijkheid eerder onwaarschijnlijk? Ralf Ludwig: Op dit moment zijn, voor zover ik kan zien, de landen van het globale Zuiden absoluut tegen. Ze zijn ook erg kritisch over het hele vaccinatiethema, omdat ik in principe zou zeggen, dat de medische weldaden in het Zuiden geen weldaden zijn geweest, maar het globale Zuiden is min of meer het testlaboratorium geweest. Nu is het testlaboratorium voor het eerst wereldwijd uitgerold met mRNA-technologie. Maar er is nu eenmaal een nog veel grotere scepsis. Deze scepsis ten opzichte van wereldwijde farmaceutische bedrijven is in Afrika natuurlijk aanzienlijk groter dan in Europa. En de Afrikaanse landen hebben al aangegeven dat ze het hiermee niet eens zijn . Met andere woorden, ik denk niet dat er unanimiteit zal zijn. Maar we moeten er ook voor vechten. Ik vind het zeer bedenkelijk, maar niet langer verrassend, dat de Duitse regering in het bijzonder en mogelijk ook het Duitse parlement zo bereid zijn om hun eigen soevereiniteit en de soevereiniteit van Duitsland in deze kwestie op te geven. Presentator: Ja, heel goed. Hartelijk dank voor uw uiteenzetting. Daar kan men heel goed in meegaan. Om het accent terug te brengen naar onze situatie hier: morgen is de grote dag. Welke kansen op een gelijkwaardige behandeling schat u in voor de 599 strafrechtelijke aanklachten die bij het federale openbaar ministerie worden ingediend wegens schending van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en artikel 7 van het Internationale Wetboek van Strafrecht in verband met de verplichte vaccinatie tegen corona van medisch personeel en leden van de Duitse strijdkrachten werden opgesteld? Hoe schat u het in? Ralf Ludwig: Als ik mag terugkomen op wat ik eerder zei: Wat er nu gebeurt is eigenlijk een cultuuroorlog tussen degenen die tegen de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens zijn, omdat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens een universele verklaring van individuele mensenrechten is. Dat is uw recht, mijn recht, het recht van ons allemaal. Ieder van ons heeft individuele grondrechten vanaf de geboorte. Dus we komen op de wereld als mens en, afhankelijk van hoe je het wilt zien, of je het religieus wilt zien, we komen als een goddelijk wezen op de wereld. En in eerste instantie zijn we onaantastbaar. Ten eerste zijn we mens zoals we in de wereld zijn en kunnen we doen wat we willen. En dan leven we natuurlijk samen in gemeenschappen. En dat betekent dat we het er in gemeenschappen min of meer over eens zijn dat we een bepaalde manier van samenleven hebben. In deze vorm van samenleven geeft u bepaalde vrijheidsrechten op, namelijk die waarbij je andere mensen beperkt. En dat is min of meer een afspraak die we maken. Maar u geeft de gemeenschap, de vertegenwoordigers van deze gemeenschap, de heersers van deze gemeenschap niet het recht over uw leven. Evenmin geeft u bijvoorbeeld het recht over uw gezondheid op, maar dat is uw recht, dat u voor uzelf houdt en dat u in dit sociale contract nooit aan iemand anders geeft, zodat zij daarover kunnen beslissen. Dat is nu eenmaal uw individuele recht. En het absolute individuele recht is uw individuele recht op leven, dat niemand u naar het leven mag staan en dat niemand uw gezondheid mag schaden. En er wordt nu geprobeerd om dit om te zetten in collectieve rechten. Plotseling is het collectief, de gemeenschap, veel belangrijker dan u. Dat is precies wat we hebben gezien met corona. Plotseling staan er een Federaal Grondwettelijk Hof en een Federaal Administratief Hof op en zeggen: We maken een afweging - aan de ene kant sterven er veel mensen en aan de andere kant sterven er maar een paar als we ze dwingen of verplichten zich te laten vaccineren. Maar degene die sterft, u of ik bijvoorbeeld, is een mens die dit individuele recht heeft. En de staat heeft niet het recht in dit individuele recht in te grijpen. En dat belemmert natuurlijk de wereldwijde politieke macht of het wereldwijde streven naar politieke macht. Daar is een collectieve macht voor nodig. Die kan een individu, dat zich verzet, niet gebruiken. Maar, het zegt in feite dat ik binnen deze maatschappij moet functioneren op de manier die van mij wordt verlangd, zodat het economisch gezien het meest zinvol is, dat ik zo moet functioneren. Met andere woorden, de poging die nu wordt ondernomen is om deze individuele grondrechten van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens - die overigens 75 jaar geleden op 10.12 in New York werd afgekondigd, dat deze geprobeerd wordt af te zwakken. Precies zo wordt hier geargumenteerd. We hebben dit de afgelopen drie jaar beleefd. Dit is een strijd tegen onze individuele rechten. En iedereen die in strijd handelt met onze individuele rechten en daadwerkelijk de burgerbevolking aanvalt, wat er uiteindelijk toe leidt dat mensen sterven, dat mensen ernstige schade oplopen aan hun gezondheid of dat mensen worden vervolgd doordat ze basisrechten verliezen, zoals het recht om hun werk uit te voeren, wat wij hebben meegemaakt in de medische sector, dan wordt dit gesanctioneerd in het kader van het internationale strafrecht, omdat het internationale strafrecht en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens op dit moment nog steeds voorzien in individuele rechten. En dat is nu net wat ze proberen te bestrijden. En de boodschap die wij naar buiten willen brengen, vooral met deze strafrechtelijke klacht, is dat we zeggen: Hé, degenen die hier de afgelopen drie jaar hebben gehandeld, dit is niet alleen een politiek standpunt, dit is niet alleen de mening, nu ja, je kunt vaccineren of niet, maar dit is een aanval op de mensheid als zodanig en als je het zuiver, nuchter, juridisch samenvat, is het dat ook. Dus ze wisten van tevoren dat een bepaald aantal mensen zou sterven. Dat wisten ze. Ze wisten dat een bepaald aantal mensen aan ernstige ziekten zou lijden. Myocarditis, pericarditis, trombose enzovoort. Dit was allemaal van tevoren bekend. Desondanks hebben de politici, de Bondsdag, de Bondsraad en de Bondspresident, met de steun van het Federale Constitutionele Hof, niet alleen vrijwillig toestemming gegeven om deze vaccinatie mogelijk te maken, maar ook gezegd dat een specifieke groep gevaccineerd moest worden, omdat ze anders hun baan zouden verliezen. Met andere woorden, het is een gerichte aanval op de burgerbevolking. En het gaat om meer dan alleen de belangen van de farmaceutische industrie. Als dit er zo doorkomt en als wij dit als samenleving accepteren, dan accepteren we in feite een afweging tussen individuele levens en het collectief. En dat mag nooit gebeuren. Dat is een basisregel die we in onze westerse beschaving hebben. En dat is de verandering in onze Westerse beschaving. Het is dus veel meer. Als we dit argument, dat we individuele mensen mogen doden, door laten gaan, als je die lijn nog verder doortrekt, wie mogen we dan nog meer doden? Welke gedachten kunnen we nog hebben? Wie zou er mogelijk nog meer gevaarlijk kunnen zijn voor onze maatschappij? Presentator: Ja, er zijn helemaal geen grenzen meer. Ralf Ludwig: Precies. En deze grenzen mogen nooit afgebroken worden, daarom zeg ik steeds weer deze zin, dat de staat geen onschuldige mensen mag doden. De staat mag mijn leven niet nemen, omdat ik de staat nooit het recht heb gegeven om over mijn leven te beslissen. Dat heb ik hem nooit gegeven. U hebt hem dat ook niet gegeven, niemand heeft hem dat gegeven. En toch deden ze dat en ze beargumenteren het. En daarom hebben we deze kracht nu nodig - morgen is in principe een begin, om dit over te brengen aan de bevolking en mensen duidelijk te maken dat dit niet alleen gaat over de vraag of deze vaccinatie gevaarlijk was of niet. Het gaat over de vraag of de staat in de toekomst mag beslissen welk leven het niet waard is om te leven, voor een, op een of andere manier bepaalde andere groep, ongeacht de grootte ervan. Presentator: Een zeer, zeer interessant uitgangspunt. Dus dat betekent dat u weggaat van het individuele lot, het individuele lijden, de dood of de bijwerking, en u concentreert u op het feit dat er echt geen evenredigheid is, dat de staat niet mag ingrijpen, dat hij niet mag beslissen hoeveel mensen hij redt of hoeveel hij verliest. Begrijp ik dat goed? Ralf Ludwig: Nee, nee, we moeten heel, heel precies zijn. Dat is heel belangrijk op dit punt. Het gaat niet om evenredigheid. Er is geen evenredigheid. Uw leven kan in geen enkele evenredigheidstest op het spel gezet worden. Uw leven is zoveel waard, omdat uw individuele leven van u is. U hebt het niet aan de staat gegeven om erover te beschikken. Zelfs als de staat anders honderdduizend levens zou redden door u te doden, mag de staat u niet doden. De staat mag dat niet doen, omdat u hem niet de macht hebt gegeven om dat te doen. En dat is deze macht van individuele mensenrechten. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft dit ooit gezegd in verband met het verbod op marteling. Het was in Frankfurt, waar de zoon van een bankier werd ontvoerd door ene Magnus Gäfgen. Hij was de ontvoerder, ze kregen hem te pakken en dachten toen dat deze bankierszoon nog leefde. En toen zei het plaatsvervangende hoofd van de politie in Frankfurt tegen deze Magnus Gäfgen: "Ik haal een speciale politieagent voor u die u ongelooflijk veel pijn zal doen. Hij zal u hevige pijn toebrengen zonder dat het achteraf te zien is, zoiets hebt u nog nooit van uw leven meegemaakt. Als u me niet vertelt waar de jongen is - want hij dacht dat de jongen nog leefde. En toen zei hij waar de jongen was, daar vonden ze het lijk; hij leefde niet meer. En toen heeft die Magnus Gäfgen daartegen klacht ingediend tot aan het Europese hof voor de mensenrechten. Het Europese hof voor mensenrechten heeft toen heel, heel duidelijk gezegd, marteling is nooit toegestaan. Zelfs niet om het leven van een ander te redden. En dan komt deze beslissende zin: Zelfs niet als er anders een noodtoestand dreigt. Martelen is dus zelfs niet toegestaan om een noodtoestand te voorkomen. En als martelen al niet is toegestaan, hoeven we het ook niet over doden te hebben. Presentator: Nee, helemaal niet. Heel erg bedankt dat u het nog eens uiteenzet. Het helpt echt om het vanuit de kern te begrijpen, en welke benadering u daarbij hanteert. Wat zal er verder gebeuren met de 599 strafrechtelijke aanklachten als het Federaal Parket ook bankroet zou gaan? Is een gerechtelijk bankroet een wereldwijd probleem of beperkt het zich eerder tot Duitsland? Ik denk dat we daar al een deel van hebben aangesneden. Maar het is nog steeds erg interessant voor de kijker om dat duidelijk te maken. Ralf Ludwig: Nu, we zien beslist andere uitspraken en andere beslissingen in andere landen. Maar niet met grote kracht. Het valt op dat, tenminste nu wat de tijd van corona betreft, andere landen beslist onderzoek beginnen. Er lopen procedures tegen AstraZeneca in Engeland. In Amerika, in Texas, loopt een procedure tegen Pfizer. Dit gaat in wezen over valse reclame, omdat ze een werkzaamheid hebben geclaimd die niet bestaat. We hebben altijd absolute en relatieve werkzaamheid met elkaar vermengd. Maar ik denk nog steeds dat de rechterlijke macht als geheel wereldwijd is gezwicht voor dit narratief, vooral in deze zaak. We volgen dus veel, we hebben ook de International Association of Lawyers for Human Rights. Er zijn veel, heel veel collega's wereldwijd uit heel veel landen erbij. Ik denk dat er nu al 24 of 25 landen bij betrokken zijn en ze praten allemaal over dezelfde problemen. Dus ik geloof niet dat de rechterlijke macht echt onafhankelijk is. Dat is toch niet wat ze willen, helemaal integendeel. Ze proberen de rechterlijke macht afhankelijker te maken van politieke beslissingen, want dan is het natuurlijk makkelijker om politieke beslissingen door te drijven. Moderator: Ja, heel interessant. Dat betekent nu echter, om op de 599 strafrechtelijke vervolgingsaangiften terug te komen, in termen van logica kunnen we dat, denk ik heel goed begrijpen. Maar als de rechterlijke macht het eenvoudigweg, zal ik zeggen, niet zou aannemen, als ze eenvoudigweg zouden zeggen, we verwerpen dit, dat zal hier niet gebeuren, we zullen deze strafrechtelijke aanklachten niet accepteren - wat zou dan uw volgende stap zijn? Hebt u daar al plannen? Ralf Ludwig: Ja, ja. Allereerst gaat het natuurlijk ook om het informeren van de bevolking. Natuurlijk zullen deze strafrechtelijke aanklachten ook openbaar worden gemaakt en zullen collega’s hen ook ontvangen. Veel juristen zullen zich er ook mee bezighouden. De strafrechtelijke aanklacht is relatief eenvoudig, heel eenvoudig opgesteld in principe. Ik neem het Internationaal Strafwetboek en rangschik het. En dat is wat de federale procureur-generaal zou moeten doen. Dus als de federale procureur-generaal nu geen onderzoek instelt, is dat in feite een teken dat de staat niet wil optreden op dit gebied. Dat is ook een teken naar de buitenwereld. We kunnen de hele zaak niet bekijken vanuit een puur juridisch perspectief, maar we moeten het politiek bekijken. En de politieke wind is op dit moment aan het draaien. We hebben nu een situatie waarin de politieke wind zich draait. We kunnen dit zien in de enquêtes in Duitsland. Het is slechts een kwestie van tijd voordat de AfD voor ligt op de CDU in de landelijke enquêtes. De afstand wordt dus steeds kleiner. Dat betekent dat er in ieder geval iets gebeurt. Nu helemaal onafhankelijk ervan hoe je staat tegenover de AfD, zie je echter dat het politiek verandert in Duitsland. Met andere woorden, zo’n kracht van een partij die door alle middelen van het staatsmachtapparaat als rechts wordt geframed, maar desondanks steeds sterker wordt, geeft aan dat er sprake is van een sociale verandering. En deze maatschappelijke verandering is ook noodzakelijk. We zien het bijvoorbeeld in Italië. Er is een wisseling geweest en er is een gerechtelijk onderzoek tegen de voormalige minister van Volksgezondheid in Italië. Dat wil zeggen, ik niet kan zeggen of de federale procureur-generaal een onderzoek zal instellen of niet. Op dit moment hebben we echter geen federale procureur-generaal. De huidige is een week geleden rechter geworden bij het Federale Constitutionele Hof. Hij heeft nu de Tweede Senaat. Dat betekent dat je de Tweede Senaat ook politiek op zak hebt, zeg ik. Een beetje kort en kernachtig: in de eerste senaat zit de heer Harbarth, die al rechtstreeks van de Bondsdag naar het Constitutioneel Hof is gegaan. En de procureur-generaal, de heer Frank, die nu in de Tweede Senaat zit, was, zeg ik nu gewoon, de man van Söder in Berlijn. En meer een politicus dan een jurist. Hij is natuurlijk een jurist, maar eerder een politicus. Het probleem voor het hoogste federale gerechtshof is dat, als het geen onderzoek instelt, dit de weg opent naar het Internationaal Strafhof. Dit betekent dat de Duitse procureur-generaal goed moet nadenken over de vraag of we deze onderzoeken naar deze vermeende misdrijven in Duitsland willen houden, zodat we er mogelijk een vinger achter kunnen houden. Of staan we toe dat deze procedures naar Den Haag gaan en mogelijk internationaal in Den Haag worden onderzocht, omdat bijvoorbeeld Afrikaanse staten, vooral in het huidige geschil, bijvoorbeeld als argument tegen dit WHO-verdrag, wel degelijk belang hebben om de klacht te ondersteunen. En als ze wordt ondersteunt, zijn de regels in Den Haag nu eenmaal een beetje anders. Dus dan hebben we betere kansen, dat het ook wordt behandeld. En dat betekent dat de procureur generaal van het hoogste federale gerechtshof hier ook een politieke beslissing moet nemen. Dat zullen ze vast en zeker niet willen, net zoals de openbare ministeries in Duitsland in het algemeen deze procedures herhaaldelijk hebben geseponeerd. Maar dit specifieke geval, dat in relatief nuchtere juridische termen is samengevat en naar mijn mening vanuit juridisch oogpunt relatief duidelijk is, om het niet verder te onderzoeken, maar om het daadwerkelijk in handen te geven van de internationale onderzoekers - dat is een overweging die de federale minister van Justitie, die de superieur van de federale procureur-generaal is, moet nemen. Dit is natuurlijk een politiek verhaal. En daar ben ik heel benieuwd naar. Maar de discussie over dit onderwerp alleen al is zo belangrijk en zo groot dat ik denk en er ook van overtuigd ben dat het moeilijker zal worden om deze verandering van individuele rechten naar collectieve rechten die zij van plan zijn, door te voeren. Omdat mensen gewoon alerter worden en nauwkeuriger luisteren. Ik realiseer me dat veel, heel veel mensen dit begrijpen. Dit argument dat de staat geen onschuldige mensen mag doden - zelfs degenen die voorstander waren van verplichte vaccinatie staan opeens voor me en zeggen, ja, ja, het waren er maar een paar. Dan zeg ik, ja, ja, een paar echte mensen. En echte mensen mogen niet sterven als gevolg van een overheidsmaatregel. Dat kan de staat niet doen. En dan trekken mensen zich steeds verder terug. Dus dit argument heeft al daadwerkelijk resultaat Privé zou ik de discussie eigenlijk altijd terugbrengen naar dit ene punt: De staat mag geen onschuldige mensen doden! Als er iemand komt en over deze dingen wil discussiëren, wat het ook is, dan gaat het altijd over: doodt de staat onschuldige mensen? Je kunt dat op alles toepassen. Je kunt het ook toepassen op oorlog. Zelfs nu in de situatie in Gaza, in Israël, is precies hetzelfde. Dus ook daar mag de staat geen onschuldige mensen doden. Natuurlijk mag een staat zich verdedigen tegen een terroristische aanval. Maar natuurlijk mag de staat geen burgers en onschuldige mensen doden. Ook hier zien we een herdefiniëring. Er wordt nu altijd zo gesproken alsof dit mogelijk is. Maar nee, dat is niet toegestaan, dat is niet mogelijk. Je mag geen burgers doden. En je mag geen doelen aanvallen waar je burgers in vermoed. Dus burgers kunnen nevenschade hebben onder volkenrecht, maar je kunt er niet met open ogen naartoe gaan en zeggen: ja, ze verschuilen zich achter burgers. Als terroristen zich achter burgers verschuilen, dan mag ik als beschaafde staat niet schieten. Omdat ik deze burgers niet mag doden. En als dat een keer duidelijk is, dat een staat geen onschuldige mensen mag doden - als dat eenmaal duidelijk is, in elke situatie, dan is de discussie altijd anders. Dat kunt u uitproberen. Probeer eens onafhankelijk te praten met de vele mensen die voor vaccinatie waren, bijvoorbeeld, ongeacht de vraag of deze vaccinatie nu een gentherapie is, wat het zeer waarschijnlijk is, of, zoals ik al zei, er al deze misstanden waren in de goedkeuringsprocedures, wat daar mis ging - herleid het altijd terug naar dit ene punt. Maar als de staat het verplicht stelt, mag de staat dan vanuit uw standpunt een onschuldige mens doden? En als mensen er dan over gaan nadenken, dat ze dan in feite zeggen dat elke staat kan beslissen wie eigenlijk een gevaar is voor mijn staat, voor het collectief, mag ik dan doden? Nee! Dan worden veel dingen duidelijker. Presentator: Het is heel logisch en vooral heel, heel praktisch om dat mee te nemen. Ik vond het geweldig dat u het ook toepaste op verschillende crisissen. Corona is echt een voorbeeld van wat er nu gebeurt. En we hebben wereldwijd nog een paar andere problemen. Maar ik vind het zo mooi dat u echt tot de kern komt, tot dit ene punt en zegt dat de staat niet mag doden. Dat is wat we meenemen, dat is wat we doorgeven aan elke kijker die hier ergens in verbinding is en dit bekijkt. Dat is een argument waarvan ik denk dat we het kunnen verspreiden. En we kunnen dat echt meenemen naar de stamtafels, de discussieforums of waar dan ook. Hartelijk dank, mijnheer advocaat Ludwig, voor het gesprek. Ja, heel erg bedankt. Voor het altijd vechten voor deze opheldering. En veel sterkte voor morgen, voor de belangrijke dag, de overhandiging van de strafrechtelijke aanklachten. --------------------- door Hm. Bronnen: Das ZAAVV - Zentrum zur Aufarbeitung, Aufklärung, juristischen Verfolgung und Verhinderung von Verbrechen gegen die Menschheit aufgrund der Corona-Maßnahmen www.zaavv.com/de-de/ka1012 Dit zou u ook kunnen interesseren: --- Kla.TV – Het andere nieuws ... vrij – onafhankelijk – ongecensureerd ... è wat de media niet zouden moeten verzwijgen ... è zelden gehoord van het volk, voor het volk ... è nieuwsupdate elke 3 dagen vanaf 19:45 uur op www.kla.tv/nl Het is de moeite waard om het bij te houden! Gratis abonnement nieuwsbrief 2-wekelijks per E-Mail verkrijgt u op: www.kla.tv/abo-nl Kennisgeving: Tegenstemmen worden helaas steeds weer gecensureerd en onderdrukt. Zolang wij niet volgens de belangen en ideologieën van de kartelmedia journalistiek bedrijven, moeten wij er elk moment op bedacht zijn, dat er voorwendselen zullen worden gezocht om Kla.TV te blokkeren of te benadelen. Verbindt u daarom vandaag nog internetonafhankelijk met het netwerk! Klickt u hier: www.kla.tv/vernetzung&lang=nl Licence: Creative Commons-Licentie met naamgeving Verspreiding en herbewerking is met naamgeving gewenst! Het materiaal mag echter niet uit de context gehaald gepresenteerd worden. Met openbaar geld (GEZ, ...) gefinancierde instituties is het gebruik hiervan zonder overleg verboden.Schendingen kunnen strafrechtelijk vervolgd worden.

https://vrijheidsberoving.nl/machtsverschuivingen-en-geopolitieke-inzichten-een-analyse-van-karel-van-wolferen/ Ontdek de diepgaande inzichten van Emeratis professor Karel van Wolfen in GezondVerstand Editie 82. Van Wolfen belicht cruciale machtsverschuivingen wereldwijd, met de focus op de VS en opkomst van BRICS-landen. Titel: "Machtsverschuivingen en Geopolitieke Inzichten: Een Analyse van Karel van Wolfen. Van Wolfen onthult Amerika's machtsverval en mogelijke keerpunten, zoals boerenprotesten in Europa. Ontdek zijn kritische analyse van de rol van BRICS en de invloed van machthebbers op media. Lees meer over de actuele boerenprotesten in Europa, de situatie in Duitsland, en dreigende conflicten in Texas. Van Wolfen verkent zelfs de mogelijkheid van een burgeroorlog in de VS. Duik dieper in internationale ontwikkelingen, de opkomst van Rusland, en uitdagingen voor de Verenigde Naties. Deze editie biedt analyses en kritische perspectieven op de complexe mondiale dynamiek. EDITIE 82 In de nieuwste editie van het blad Gezond Verstand komen de diepgaande inzichten voorbij in de voordracht van de gerenommeerde Emeratis professor Karel van Wolfen. Vanuit zijn expertise belicht hij cruciale verschuivingen in de mondiale machtsverhoudingen, met een specifieke focus op de Verenigde Staten en de opkomst van de BRICS-landen. In de voordracht van Karel van Wolfen, de bekende Emeratis professor, worden belangrijke aspecten van de huidige mondiale machtsdynamiek aangesneden. Vanuit zijn perspectief benadrukt Van Wolfen de verschuivingen die zich afspelen in de Verenigde Staten en de mogelijke impact daarvan op het wereldtoneel. Amerika's machtsverval en potentiële keerpunten. Karel van Wolfen wijst op de veranderingen die zich in Amerika voordoen en suggereert dat deze wijzen op het verval van het Amerikaanse machtsblok. Hij vergelijkt het met mogelijke keerpunten, zoals de boerenprotesten in Europa. Echter, hij benadrukt ook de invloed van verkiezingsjaren in veel landen als een factor om in overweging te nemen. Geopolitieke rol van de BRICS-landen. De BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika) worden beschouwd als een essentiële speler op het wereldtoneel. Karel van Wolfen vergelijkt hun opkomst met een boeiende roman en benadrukt het belang van begrip voor hun rol in de nieuwe mondiale dynamiek. Berichtgeving en machtsgreep. De professor wijst op de veranderingen in de berichtgeving en de invloed van machthebbers op de media. Karel van Wolfen benadrukt hoe de overname van uitgeverijen door bedrijfsgiganten heeft geleid tot een beperking van de vrije uitwisseling van informatie, wat verstrekkende gevolgen heeft voor de samenleving. Kritische analyse van internationale ontwikkelingen. Emeratis professor Karel van Wolfen bespreekt kritisch de huidige geopolitieke situaties, waaronder de opkomst van Rusland onder Poetin en de uitdagingen waarmee de Verenigde Naties worden geconfronteerd. Hij wijst op de complexiteit van internationale besluitvorming en de toenemende invloed van niet-westerse machtsblokken. Boerenprotesten in Europa en de Duitse situatie. De voordracht gaat ook in op actuele gebeurtenissen, zoals de boerenprotesten in Europa, met specifieke aandacht voor de situatie in Duitsland. Emeratis professor Karel van Wolfen beschrijft hoe deze protesten invloed hebben op de politiek en hoe ze een bredere weerstand tegen gevestigde belangen vertegenwoordigen. Texas en dreigende conflict met de centrale regering. De recente ontwikkelingen in Texas, waar de deelstaatregering een eigen beleid voert met betrekking tot de toegang van asielzoekers, worden als een potentieel conflict met de centrale regering in Washington beschouwd. Karel van Wolfen wijst op de mogelijkheid van een escalatie, en het groeiende sentiment van ontevredenheid binnen bepaalde staten. Toekomstperspectieven en potentiële burgeroorlog. De professor concludeert met het verkennen van toekomstperspectieven, waarbij hij de mogelijkheid van een burgeroorlog in de Verenigde Staten niet uitsluit. Van Wolferen benadrukt de verdeeldheid binnen het land en wijst op de urgentie van het begrijpen van deze complexe mondiale dynamiek.

https://www.vrijheidsberoving.nl/ In een boeiende juridische saga heeft het proces tegen de gerenommeerde advocaat Reiner Fuellmich een onverwachte wending genomen, waarbij een complex web van geheimhouding en tegenstrijdige verhalen aan het licht komt. Fuellmich, bekend van zijn betrokkenheid bij het Corona-onderzoekscomité, bevindt zich in het middelpunt van beschuldigingen van verduistering. Recentelijk hebben zich echter ontwikkelingen voorgedaan die wijzen op een verandering in de dynamiek van de zaak. De frustratie begon voor Fuellmich toen bekend werd dat het kantoor van de officier van justitie hem in het geheim meer dan een jaar had onderzocht, mogelijk zijn recht op een eerlijk proces schendend. Bovendien beweert Fuellmich dat de lang bestaande regel die een eerlijk proces voor de beklaagde vereist, werd genegeerd tijdens het clandestiene onderzoek. Terwijl het proces voortschrijdt naar de fase van bewijsvoering en het horen van getuigen, suggereert Fuellmich met optimisme dat zowel het publiek als de rechtbank beginnen te twijfelen aan de geloofwaardigheid van de beschuldigingen tegen hem. De kern van de zaak draait om twee tegenstrijdige verhalen. De beschuldigers van Fuellmich, voormalige leden van het Corona-onderzoekscomité, beweren dat hij geld heeft verduisterd om een luxueuze levensstijl te financieren. Daarentegen handhaven Fuellmich en zijn medeorganisator dat zij, geconfronteerd met een dreigende financiële dreiging voor het comité, openlijk leningen hebben afgesloten om de benodigde middelen voor hun werk veilig te stellen. Fuellmich betoogt dat deze leningen transparant zijn gedocumenteerd via schriftelijke contracten, vermeld in de boeken van het comité en nu erkend door de rechtbank. Hij verklaart gereed te zijn om de leningen terug te betalen en is van plan zijn huis te verkopen voor dat doel. Fuellmich beweert echter dat zijn beschuldigers, door afpersing en fraude, zich hebben bemoeid met de verkoop, waarbij de opbrengst werd omgeleid naar hun eigen rekeningen. Terwijl deze tegenstrijdige verhalen zich ontvouwen, blijft Fuellmich vol vertrouwen dat de waarheid zal zegevieren. Hij belooft aanvullende details te verstrekken om de situatie te verduidelijken, waardoor het publiek reikhalzend uitkijkt naar de uitkomst van dit hoogwaardige proces. In het rechtbankdrama rond Reiner Fuellmich intensiveert de strijd om gerechtigheid, waarbij het publiek nauwlettend volgt welke versie van de gebeurtenissen de toets der kritiek zal doorstaan.

De COVID-pandemie vanuit een ander perspectief: Korte film door Cecilia Berg moedigt aan tot reflectie en kritisch denken. Een boodschap van een Zweedse ouder voor de toekomstige generatie Datum: 2 februari 2024 In een oprecht en tot nadenken stemmende korte film deelt Cecilia Berg, een Zweedse ouder, een uniek perspectief op de COVID-19-pandemie. De film moedigt kijkers aan om te vragen, te reflecteren en kritisch na te denken over de gebeurtenissen van de afgelopen drie jaar. Oorspronkelijk bedoeld voor haar kinderen, werpt de video een diepere blik op de wereldwijde crisis en de nasleep ervan. De film, getiteld "De covid pandemie vanuit een ander perspectief," benadrukt het belang van het verspreiden van de boodschap overal. Cecilia koos voor een Engelse versie om ervoor te zorgen dat een breder publiek toegang heeft tot en kan profiteren van de ogen openende inzichten. Cecilia begint met het beschrijven van de geboorte van haar kinderen tijdens de pandemie, waarbij de onconventionele benadering van het leven, gezondheid en nieuwsconsumptie binnen hun familie wordt benadrukt. Ze deelt haar persoonlijke reis, waarbij mainstream verhalen worden uitgedaagd en ze pleit voor een kritischer onderzoek van de informatie die aan het publiek wordt gepresenteerd. De film raakt de initiële angst en paniek die de wereld overspoelde, vergelijkbaar met een filmplot. Cecilia onthult echter een andere realiteit die door haar en anderen werd waargenomen, die vraagtekens zetten bij het mainstream-narratief. Ze benadrukt het belang van verder kijken dan angstaanjagende krantenkoppen en het begrijpen van cijfers en statistieken. Terwijl het verhaal zich ontvouwt, bespreekt de film het controversiële onderwerp van vaccins en de haast om een nieuwe gentherapie te omarmen. Cecilia uit scepsis en vestigt de aandacht op de censuur van wetenschappers en artsen die bezorgdheid uitten over de veiligheid van de vaccins. Een cruciaal punt in de film is de introductie van vaccinpaspoorten, beschreven als een instrument dat mensen indirect dwingt om de vaccins te nemen. Cecilia betoogt dat deze maatregelen inbreuk maken op persoonlijke vrijheden en rechten, wat duidt op een potentieel verborgen agenda. De film duikt in de wereldwijde protesten tegen deze maatregelen en suggereert dat de reguliere media dergelijke bewegingen onderdrukken om de controle over het verhaal te behouden. Parallellen trekken met historische gebeurtenissen en de tactieken van fascistische regimes, spoort Cecilia kijkers aan om te vragen en niet ten prooi te vallen aan propaganda en angst. Het laatste gedeelte van de film bespreekt de uitdagingen van het overbrengen van dit alternatieve perspectief en benadrukt de noodzaak voor individuen om hun regeringen in twijfel te trekken en waakzaam te blijven. Cecilia drukt de hoop uit dat de ontwaakte mensen over de hele wereld samen een betere toekomst kunnen creëren. In een afscheidsgroet aan haar kinderen adviseert Cecilia om niet blindelings de menigte te volgen, en dringt erop aan om te vragen, te lezen en te luisteren naar verschillende meningen. De film eindigt op een optimistische noot, waarbij wordt aangegeven dat het einde van dit verhaal nog moet worden gezien, maar het potentieel heeft voor iets magnifieks.

https://vrijheidsberoving.nl/reiner-fuellmich-duitse-juridische-strijder-en-dwarsdenker-eindelijk-voor-de-rechter/ > English version added below the Dutch version. Reiner Fuellmich, prominent figuur in het 'Corona Comité', bevindt zich in een juridisch geschil wegens vermeend misbruik van fondsen. Beschuldigd van onterechte coronahulp en donatieverduistering, doet zijn zaak denken aan een tweede Julian Assange-proces. Ondanks uitdagingen blijft Fuellmich standvastig in zijn verdediging. Een diepgaand juridisch gevecht dat de aandacht trekt. Reiner Fuellmich, een gerespecteerde Duitse advocaat en bekend gezicht in de 'dwarsdenker'-beweging, staat momenteel in het middelpunt van een opmerkelijk juridisch geschil. Hoewel hij zich nu in een ongewone positie bevindt als beklaagde, blijft Fuellmich vastbesloten en zelfverzekerd optreden. Sinds oktober zit Fuellmich in voorlopige hechtenis, geconfronteerd met beschuldigingen van onterechte ontvangst van 15.000 euro aan coronahulp en verduistering van 700.000 euro aan donaties voor persoonlijke doeleinden. Reiner Fuellmich geeft toe dat de gelden naar zijn vrouw en zijn eigen rekening zijn gegaan, waarbij voornamelijk privéschulden werden afgelost en tuinwerkzaamheden werden gefinancierd. Fuellmich betoogt echter dat dit een strategie was om geld te beschermen tegen staatsinmenging. Tijdens het proces spreekt Fuellmich zichzelf liever uit dan zijn verdediging het woord te laten voeren. Als een bekende figuur in de 'dwarsdenker'-scene beschrijft hij voormalige medestanders opmerkelijk als idioten, wat begrijpelijk is gezien de spanningen in de zaak. Samen met advocaat Viviane Fischer beweert Fuellmich dat ze ongeveer 1 miljoen euro aan donaties in goudstaven hebben belegd. Terwijl Fuellmich openhartig over de situatie is, blijft Fischer stil. Ondanks de juridische strijd heeft Fuellmich zijn hoofd niet laten hangen. Zijn verdediger benadrukt dat de beschuldigingen van verduistering ongegrond zijn. Fuellmich heeft tot op heden de aanhangige 700.000 euro niet terugbetaald, maar hij blijft vastberaden in zijn standpunt. De voormalige partners, Fuellmich en Fischer, hebben meer dan twee jaar samen het vaccinsceptische Corona-comité geleid en fondsen geworven. Het conflict tussen hen is nu in een stroomversnelling geraakt, waarbij beschuldigingen over en weer vliegen over het gebruik van donaties voor persoonlijke doeleinden. Terwijl Reiner Fuellmich geconfronteerd wordt met beschuldigingen van verduistering met betrekking tot het "Corona Comité", rijzen er vragen over zijn langdurige detentieperiode van meer dan drie maanden. Sommigen stellen de vergelijking met de situatie rondom Hugo de Jonge, voormalig minister van Volksgezondheid, die nog steeds moeite heeft om de verantwoording af te leggen voor een vermeend verlies van 5.1 miljard euro. Deze controverse roept vragen op over de prioriteiten in het juridische systeem en werpt een schaduw over de gelijkheid in de behandeling van individuen in vergelijkbare situaties. Terwijl Fuellmich achter de tralies zit, blijft de kwestie van de verdwenen miljarden een open vraag in de politieke arena in Nederland. Deze ontwikkelingen voeden verdere discussie over gerechtigheid en transparantie in het licht van de bredere uitdagingen waarmee de samenleving wordt geconfronteerd. Hoewel het proces gaande is, wordt Reiner Fuellmich nog steeds gezien als een vastberaden figuur, vastbesloten om zijn zaak te verdedigen. Een uitspraak wordt verwacht begin maart. ======== Reiner Fuellmich, a prominent figure in the 'Corona Committee,' is currently embroiled in a legal dispute over alleged misuse of funds. Accused of unjustified COVID-19 aid and embezzlement of donations, his case bears resemblance to a second Julian Assange trial. Despite challenges, Fuellmich remains steadfast in his defense, engaging in a deep legal battle that captures attention. Reiner Fuellmich, a respected German lawyer and a familiar face in the 'quarantine skeptic' movement, is currently at the center of a noteworthy legal dispute. Though now in an unusual position as a defendant, Fuellmich continues to act with determination and confidence. Since October, Fuellmich has been in pretrial detention, facing accusations of receiving 15,000 euros in unjustified COVID-19 aid and embezzling 700,000 euros in donations for personal purposes. Fuellmich admits that the funds went to his wife and his own account, mainly used to pay off private debts and finance garden work. However, he argues that this was a strategy to protect money from state interference. During the trial, Fuellmich prefers to speak for himself rather than let his defense take the lead. As a well-known figure in the 'quarantine skeptic' scene, he describes former allies remarkably as idiots, understandable given the tensions in the case. Alongside lawyer Viviane Fischer, Fuellmich claims they invested approximately 1 million euros in gold bars from donations. While Fuellmich is open about the situation, Fischer remains silent. Despite the legal battle, Fuellmich has not wavered. His defense emphasizes that the embezzlement accusations are unfounded. While Fuellmich has not repaid the pending 700,000 euros to date, he remains resolute in his stance. Former partners Fuellmich and Fischer led the vaccine-skeptical Corona Committee together for over two years, raising funds. The conflict between them has escalated, with accusations flying back and forth regarding the use of donations for personal purposes. As Reiner Fuellmich faces embezzlement charges related to the "Corona Committee," questions arise about his prolonged detention period of over three months. Some draw parallels with the situation around Hugo de Jonge, the former Minister of Health, who still struggles to be held accountable for an alleged loss of 5.1 billion euros. This controversy raises questions about priorities in the legal system and casts a shadow over equality in the treatment of individuals in similar situations. While Fuellmich is behind bars, the issue of the missing billions remains an open question in the political arena in the Netherlands. These developments fuel further discussion about justice and transparency in the face of broader challenges society is confronting. Despite the ongoing trial, Reiner Fuellmich is still perceived as a determined figure, committed to defending his case. A verdict is expected in early March.

https://vrijheidsberoving.nl/thierry-baudet-fvd-ontrafelt-de-verborgen-agenda-achter-de-globalistisch-sdg-s/ Thierry Baudet onthult totalitaire agenda achter Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG's). Kritiek op doelen zoals 'geen armoede' en waarschuwing voor totalitaire realiteit. Pleit voor decentralisatie en kritisch denken. #Baudet #SDG #Globalisme Inleiding: In een opmerkelijk betoog heeft Thierry Baudet, de leider van Forum voor Democratie, de schijnwerpers gericht op de duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG's) en de rol van het ministerie van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Baudet beweert dat deze doelen een sluier werpen over een totalitaire agenda die de nationale soevereiniteit ondermijnt en een wereldwijd technocratisch bestuur nastreeft. De Duistere Route van de SDG's: Baudet opent zijn betoog door de aandacht te vestigen op de begroting van het ministerie, dat hij beschrijft als het centrum van de implementatie van de SDG's. Hij benadrukt dat deze doelen, gepresenteerd als nobele streven, in werkelijkheid een gevaarlijke weg vormen naar wat hij omschrijft als de "Great Reset" en de centralisatie van overheidsmacht. Globalistische Agenda en Samenzwering: Volgens Baudet vormen de SDG's het verbindende element van een globalistische agenda, waarbij elites ondanks ogenschijnlijke verschillen samenkomen om de natiestaat aan te vallen. Thierry Baudet schildert de SDG's af als een griezelige versmelting van supranationale organisaties en multinationale bedrijven, beiden oncontroleerbaar door democratische collectieven. Kritiek op Individuele Doelen: Baudet neemt de SDG's één voor één onder de loep, waarbij hij kritiek levert op de totalitaire implicaties ervan. Bijvoorbeeld, het streven naar "geen armoede" wordt door hem geïnterpreteerd als een oproep tot wereldwijde herverdeling van welvaart, wat volgens hem neerkomt op totalitarisme. Baudet betwist ook de haalbaarheid en intenties achter doelen zoals "geen honger", "gezondheid en welzijn" en "inclusieve economische groei". Waarschuwing voor Totalitaire Realiteit: Baudet benadrukt dat achter ogenschijnlijk nobele ideeën een vreselijke totalitaire realiteit schuilgaat. Thierry waarschuwt voor een glijdende schaal richting neocommunistisch bestuur en verlies van vrijheid, democratie en nationale soevereiniteit. Kritiek op VN en Alternatieve Oplossingen: Als reactie op tegenargumenten benadrukt Baudet dat hij niet beweert dat de VN het exact zo formuleert, maar dat het om de totaliteit van de 17 doelen gaat. Baudet suggereert dat lokale gemeenschappen effectievere oplossingen kunnen bieden dan de voorgestelde mondiale benadering. Wat Baudet voorspelt is eerder uiteengezet door onderzoekers Rypke Zeilmaker en Tom Switser, die de potentiële valkuilen en verborgen motieven blootleggen achter de globalistische agenda. De Agenda 2030, bestaande uit 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG's), doet zich voor als een lovenswaardige inspanning voor een betere wereld. Desalniettemin onthult een grondige analyse door Zeilmaker en Zwitser een gecompliceerd web van uitdagingen, twijfels over effectiviteit en verborgen agenda's. Laten we de schaduwzijden van enkele cruciale SDG's onderzoeken, kritische vragen stellen over hun haalbaarheid en de ware motieven achter deze doelstellingen onthullen. Het is belangrijk op te merken dat Baudet niet in staat was om alle punten uitvoerig te behandelen in zijn toespraak. Daarom heb ik, als de auteur van dit artikel, ervoor gekozen om de uitleg van Rypke en Tom te integreren als aanvullende verklaringen voor de complexiteit en mogelijke valkuilen achter de 17 SDG's. Dit is een summiere uitleg, voor meer informatie verwijs ik graag naar het linkje "Kalender 2030" op deze website. SDG 1: Geen Armoede - Een Nobel Doel? Zeilmaker en Zwitser onderzoeken kritisch het VN-doel om armoede uit te roeien, waarbij twijfels worden blootgelegd over effectiviteit, financiële mechanismen en de rol van NGO's. Het streven naar een wereld zonder armoede lijkt nobel, maar het artikel onthult de complexiteit en uitdagingen die ermee gepaard gaan. SDG 2: Geen Honger - Voedseltransitie in Twijfel Onderzoek naar de voedseltransitie onthult verborgen kosten en potentiële elitecontrole over wat we eten. De auteurs trekken de effectiviteit van SDG 2 in twijfel en uiten kritische zorgen over Agenda 2030. SDG 3: Goede Gezondheid en Welzijn - Achter de Schermen van de SDG-Mafia De focus lijkt niet primair te liggen op gezondheid, maar op andere belangen. Het artikel onderzoekt kritisch de motieven achter SDG 3 en onthult verborgen agenda's. SDG 4: Kwaliteitsonderwijs - Politieke Indoctrinatie en 'Groene Dictatuur' Beschuldigingen van politieke indoctrinatie in het onderwijs en een levenslange gehoorzaamheid aan wat zij de 'groene dictatuur' noemen. Een kritische analyse van SDG 4 en de mogelijke impact op het onderwijs. SDG 5: Gendergelijkheid - Gelijke Kansen, Ongelijke Resultaten? Twijfels over de veronderstelling dat gelijke kansen noodzakelijkerwijs leiden tot gelijke resultaten. Het artikel werpt een kritische blik op staatsagressie en gendercomplexiteit in het licht van Agenda 2030. SDG 6: Water op Rantsoen - Oprecht of Waardecreatie? Twijfels over de oprechtheid achter de belofte van "schoon water voor iedereen" en waarschuwingen voor waardecreatie vanuit het idee van waterschaarste en controle over waterbronnen door grote bedrijven. SDG 7: Betaalbare en Schone Energie - Groene Energie: Natuurramp of Redding? De vergroening van de "Green Deal" wordt beschreven als de grootste aanval op de natuur ooit. Twijfels over de effectiviteit en milieuvriendelijkheid van groene energie worden belicht. SDG 8: Fatsoenlijk Werk en Economische Groei - Eerlijkheid Uitgedaagd Twijfels over de eerlijkheid achter beloften, wijzend op overheidsbedrog, beperkingen op eigendom en de verschuiving naar een door de staat geleide geplande economie. SDG 9: Gedwongen Arbeid - Vierde Industriële Revolutie en Privacyzorgen Waarschuwingen voor de aanstaande 'vierde industriële revolutie' met gedigitaliseerde persoonlijke gegevens, surveillancemaatschappij, cashloze samenleving en mogelijke persoonlijke digitale ID's. SDG 10: Verminderde Ongelijkheid - Herverdeling en Bevolkingscontrole De nadruk op grootschalige herverdeling, het economiseren van vrouwen voor bevolkingscontrole en wijzend op de rol van Bill Gates bij de wereldwijde bevolkingsvermindering. SDG 11: Duurzame Steden en Gemeenschappen - Opkomst van de Slimme Politie-Staat? Waarschuwingen voor een opkomende slimme politiestaat met kunstmatige intelligentie, gezichtsherkenning en permanente individuele surveillance. SDG 12: Verantwoorde Consumptie en Productie - Circulaire Economie of Publieke Kosten? De nadruk dat de circulaire economie vaak dient als excuus voor publieke kosten en collectief gebruik, mogelijk resulterend in de afschaffing van privé-eigendom. SDG 13: Klimaatactie - Financiële en Juridische Kernen Argumenten dat SDG 13 voornamelijk dient als financiële en juridische kern voor grootschalige plundering, vergelijkbaar met bedrijfsontmanteling door durfkapitalisten. SDG 14: Bescherming van het Leven onder Water - Nadeel voor Kleine Vissers Onthulling van de nadelen voor kleine vissers, klem tussen overheden, de windmolenlobby en een internationaal grondstoffenkartel. SDG 15: Biodiversiteit - Grootste Landroof Ooit? Kritiek op de biodiversiteitsagenda sinds 1988, waarbij wordt beweerd dat SDG 15 de grootste landroof ooit is, gericht op het verkrijgen van al het land in handen van enkelen. SDG 16: Permanente Oorlog tegen de Eigen Bevolking? Kritiek op SDG 16 als een 'permanente oorlog tegen de eigen bevolking,' wijzend op juridische activisme en de expansieve aard van het UN-rechtenmodel. SDG 17: Partnerschappen voor de Doelen - Wereldregering in Vermomming? Onthulling van SDG 17 als 'Wereldregering,' beschreven als een samenzwering om de Agenda 2030 uit te voeren via sectorale samenwerking, met dreiging voor nationale democratieën. Conclusie: Thierry Baudet, de voorman van Forum voor Democratie (FVD), heeft in zijn indringende toespraak in de Nederlandse Tweede Kamer diepgaande inzichten geboden in de begroting van het Ministerie van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Weinig bekend bij velen, speelt dit ministerie een centrale rol bij de uitvoering van de controversiële Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDGs). Baudet heeft, in lijn met de analyses van onderzoekers Rypke Zeilmaker en Tom Zwitser, de 17 SDGs belicht en daarbij potentiële valkuilen en verborgen motieven achter de globalistische agenda blootgelegd. Het kritische onderzoek van Rypke Zeilmaker en Tom Zwitser onthult een complex web van uitdagingen, twijfels over effectiviteit en verborgen agenda's achter de 2030 Agenda met zijn 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen. Baudet, ondersteund door deze analyses, heeft kritische vragen gesteld over de haalbaarheid van deze doelen en de ware motieven erachter. Deze analyse werpt een scherp licht op verschillende SDGs, zoals het streven naar armoedebestrijding (SDG 1), voedselzekerheid (SDG 2), gezondheid en welzijn (SDG 3), en gendergelijkheid (SDG 5), waarbij zowel Baudet als de onderzoekers kritische bedenkingen uiten over de effectiviteit en mogelijke verborgen agenda's. In een tijd waarin plannen voor duurzame ontwikkeling aan de mensheid worden opgelegd, benadrukt deze gezamenlijke analyse van Baudet, Zeilmaker en Zwitser de noodzaak voor het publiek om kritisch te blijven, de complexiteit van de gestelde doelen te begrijpen en zich bewust te zijn van mogelijke valkuilen en verborgen motieven achter de schijnbaar nobele intenties van de SDGs.

Clip gebruikt in artikel: https://vrijheidsberoving.nl/de-achterkant-van-de-strijd-tegen-rechts-beperking-van-debatten-in-duitsland-en-nederland/ De 'strijd tegen rechts': Beperking debat in NL & DE Nederlandse FVD-lid Pepijn van Houwelingen ondervond schokkende beperkingen. In Duitsland waarschuwt journalist Stefan Magnet voor afleiding. Vergelijking roept vragen op over democratie. In Nederland en Duitsland komt de beperking van debatten en de vermeende 'strijd tegen rechts' onder de loep. Recentelijk zag het Nederlandse parlement een schokkende confrontatie waarbij Forum voor Democratie lid Pepijn van Houwelingen het spreken onmogelijk werd gemaakt. Tegelijkertijd waarschuwt journalist Stefan Magnet in Duitsland voor mogelijke afleiding van andere explosieve politieke ontwikkelingen. Schandalige beperking van debat in Nederland: FVD Lid wordt het woord ontnomen. Tijdens een debat met demissionair premier Mark Rutte probeerde Van Houwelingen kritische vragen te stellen over het steunpakket voor Oekraïne en de betrokkenheid bij de oorlog. Opvallend werden echter bepaalde onderwerpen, waaronder het World Economic Forum (WEF) en de politieke rol van het koningshuis, verboden terrein verklaard. Vragen over de uitspraken van koningin Máxima tijdens het WEF werden als niet relevant beschouwd, wat vragen oproept over de vrijheid van meningsuiting en het vermogen van parlementsleden om kritische kwesties aan de orde te stellen. Achter de 'strijd tegen rechts' in Duitsland: Stefan Magnet waarschuwt voor afleiding en dreiging van totalitaire herstructurering. In Duitsland wordt de publieke opinie gevormd door een intense 'strijd tegen rechts', met demonstraties en politieke maatregelen die extremistische tendensen moeten bestrijden. Echter, journalist Stefan Magnet waarschuwt voor mogelijke afleiding van feitelijke politieke ontwikkelingen. Hij benadrukt dat de aandacht voor de vermeende vijand 'rechts' cruciale politieke beslissingen kan maskeren. Magnet wijst ook op de voorbereiding op de 'Great Reset' en roept op om aandacht te besteden aan langetermijneffecten. Vergelijking van beperkingen en waarschuwingen. De beperkingen op het debat en de vrijheid van meningsuiting in Nederland en de vermeende afleidingstactieken in Duitsland roepen vragen op over de ware aard van democratische besluitvorming en open discussie in beide landen. De strijd tegen rechts lijkt mogelijk een afleidingsmanoeuvre voor andere politieke ontwikkelingen. Burgers worden aangespoord om kritisch na te denken en verder te kijken dan de oppervlakte van de politieke schijnwerpers. De gedeelde Strijd: Nederland en Duitsland in de schijnwerpers. Terwijl Nederland en Duitsland schijnbaar onafhankelijk worstelen met politieke vraagstukken, rijzen er verontrustende parallellen. Het beperken van debatten en de nadruk op de 'strijd tegen rechts' roepen vragen op over de gezondheid van de democratieën in beide landen. Gemeenschappelijke elementen: FVD in Nederland en De 'strijd tegen rechts' in Duitsland. De behandeling van Forum voor Democratie (FVD) lid Pepijn van Houwelingen tijdens het debat in Nederland doet alarmbellen rinkelen over de vrijheid van meningsuiting. Het vermogen van parlementsleden om cruciale kwesties aan te kaarten staat onder druk. Tegelijkertijd analyseert journalist Stefan Magnet in Duitsland hoe de 'strijd tegen rechts' als een rookgordijn kan dienen om de aandacht af te leiden van politieke beslissingen met mogelijk verstrekkende gevolgen. De Controversiële onderwerpen: WEF, digitale identiteit en de politieke rol van het koningshuis. De verboden terreinen in de Nederlandse Tweede Kamer, zoals het World Economic Forum, digitale identiteit gekoppeld aan vaccinatiestatus en de politieke rol van het koningshuis, lijken een echo te vinden in de intense 'strijd tegen rechts' in Duitsland. Magnet benadrukt de mogelijkheid dat de publieke aandacht bewust wordt afgeleid van controversiële politieke beslissingen. Totalitaire dreigingen en 'Great Reset' voorbereiding. Stefan Magnet's waarschuwing voor totalitaire dreigingen en de voorbereiding op de 'Great Reset' in Duitsland werpt een schaduw op de politieke ontwikkelingen in zowel Nederland als Duitsland. Zijn oproep om verder te kijken dan de oppervlakte van de 'strijd tegen rechts' suggereert dat er diepere krachten aan het werk kunnen zijn, die mogelijk de democratische structuren en individuele vrijheden bedreigen. Conclusie: Een gezamenlijke roep om kritisch denken. De gedeelde zorgen in Nederland en Duitsland benadrukken de noodzaak voor burgers om kritisch na te denken over politieke ontwikkelingen. Het beperken van debatten en de focus op de 'strijd tegen rechts' kunnen een façade zijn voor bredere veranderingen. Burgers worden aangemoedigd om voorbij de oppervlakte te kijken en de ware aard van de politieke agenda's te ontrafelen, om zo de fundamenten van de democratie te beschermen tegen mogelijke erosie.

https://vrijheidsberoving.nl/de-achterkant-van-de-strijd-tegen-rechts-beperking-van-debatten-in-duitsland-en-nederland/ In Nederland en Duitsland komt de beperking van debatten en de vermeende 'strijd tegen rechts' onder de loep. Recentelijk zag het Nederlandse parlement een schokkende confrontatie waarbij Forum voor Democratie lid Pepijn van Houwelingen het spreken onmogelijk werd gemaakt. Tegelijkertijd waarschuwt journalist Stefan Magnet in Duitsland voor mogelijke afleiding van andere explosieve politieke ontwikkelingen. Schandalige beperking van debat in Nederland: FVD Lid wordt het woord ontnomen. Tijdens een debat met demissionair premier Mark Rutte probeerde Van Houwelingen kritische vragen te stellen over het steunpakket voor Oekraïne en de betrokkenheid bij de oorlog. Opvallend werden echter bepaalde onderwerpen, waaronder het World Economic Forum (WEF) en de politieke rol van het koningshuis, verboden terrein verklaard. Vragen over de uitspraken van koningin Máxima tijdens het WEF werden als niet relevant beschouwd, wat vragen oproept over de vrijheid van meningsuiting en het vermogen van parlementsleden om kritische kwesties aan de orde te stellen. Achter de 'strijd tegen rechts' in Duitsland: Stefan Magnet waarschuwt voor afleiding en dreiging van totalitaire herstructurering. In Duitsland wordt de publieke opinie gevormd door een intense 'strijd tegen rechts', met demonstraties en politieke maatregelen die extremistische tendensen moeten bestrijden. Echter, journalist Stefan Magnet waarschuwt voor mogelijke afleiding van feitelijke politieke ontwikkelingen. Hij benadrukt dat de aandacht voor de vermeende vijand 'rechts' cruciale politieke beslissingen kan maskeren. Magnet wijst ook op de voorbereiding op de 'Great Reset' en roept op om aandacht te besteden aan langetermijneffecten. Vergelijking van beperkingen en waarschuwingen. De beperkingen op het debat en de vrijheid van meningsuiting in Nederland en de vermeende afleidingstactieken in Duitsland roepen vragen op over de ware aard van democratische besluitvorming en open discussie in beide landen. De strijd tegen rechts lijkt mogelijk een afleidingsmanoeuvre voor andere politieke ontwikkelingen. Burgers worden aangespoord om kritisch na te denken en verder te kijken dan de oppervlakte van de politieke schijnwerpers. De gedeelde Strijd: Nederland en Duitsland in de schijnwerpers. Terwijl Nederland en Duitsland schijnbaar onafhankelijk worstelen met politieke vraagstukken, rijzen er verontrustende parallellen. Het beperken van debatten en de nadruk op de 'strijd tegen rechts' roepen vragen op over de gezondheid van de democratieën in beide landen. Gemeenschappelijke elementen: FVD in Nederland en De 'strijd tegen rechts' in Duitsland. De behandeling van Forum voor Democratie (FVD) lid Pepijn van Houwelingen tijdens het debat in Nederland doet alarmbellen rinkelen over de vrijheid van meningsuiting en het vermogen van parlementsleden om cruciale kwesties aan te kaarten. Tegelijkertijd analyseert journalist Stefan Magnet in Duitsland hoe de 'strijd tegen rechts' als een rookgordijn kan dienen om de aandacht af te leiden van politieke beslissingen met mogelijk verstrekkende gevolgen. De Controversiële onderwerpen: WEF, digitale identiteit en de politieke rol van het koningshuis. De verboden terreinen in de Nederlandse Tweede Kamer, zoals het World Economic Forum, digitale identiteit gekoppeld aan vaccinatiestatus en de politieke rol van het koningshuis, lijken een echo te vinden in de intense 'strijd tegen rechts' in Duitsland. Magnet benadrukt de mogelijkheid dat de publieke aandacht bewust wordt afgeleid van controversiële politieke beslissingen. Totalitaire dreigingen en 'Great Reset' voorbereiding. Stefan Magnet's waarschuwing voor totalitaire dreigingen en de voorbereiding op de 'Great Reset' in Duitsland werpt een schaduw op de politieke ontwikkelingen in zowel Nederland als Duitsland. Zijn oproep om verder te kijken dan de oppervlakte van de 'strijd tegen rechts' suggereert dat er diepere krachten aan het werk kunnen zijn, die mogelijk de democratische structuren en individuele vrijheden bedreigen. Conclusie: Een gezamenlijke roep om kritisch denken. De gedeelde zorgen in Nederland en Duitsland benadrukken de noodzaak voor burgers om kritisch na te denken over politieke ontwikkelingen. Het beperken van debatten en de focus op de 'strijd tegen rechts' kunnen een façade zijn voor bredere veranderingen. Burgers worden aangemoedigd om voorbij de oppervlakte te kijken en de ware aard van de politieke agenda's te ontrafelen, om zo de fundamenten van de democratie te beschermen tegen mogelijke erosie.

https://vrijheidsberoving.nl/acteur-mark-ruffalo-leidt-aanval-op-klimaatscptici-in-de-media/ Mark Ruffalo leidt aanklacht tegen klimaatsceptici in media: Redacted News centraal in verhit klimaatdebat. Rapport roept op tot deplatforming en demonetisering op sociale media. Redacted ontkent oliefinanciering, terwijl Ruffalo blijft waarschuwen voor 'klimaathaat'. Strijd tussen milieuactivisten en sceptici escaleert. Rapport pleit voor bescherming van adverteerders. Redacted betwist klimaatconsensus, pleit voor rationeel debat. Bredere uitdaging: evenwicht tussen vrije meningsuiting en filteren van schadelijke verhalen in digitaal tijdperk. Redacted News bevindt zich in het epicentrum van een verhit debat over klimaatverandering. De controverse, door voorstanders van klimaatverandering bestempeld als ‘Nieuwe ontkenners’. En wint aan kracht nu milieuactivisten, onder leiding van acteur Mark Ruffalo, andersdenkenden ervan beschuldigen de transitie naar een groenere toekomst te belemmeren. De term 'Nieuwe Ontkenners' wordt toegeschreven aan degenen die de betrouwbaarheid en duurzaamheid van klimaatoplossingen zoals elektrische voertuigen en windmolenparken in twijfel trekken. Ruffalo beweert dat individuen en organisaties die scepsis uiten, zich bezighouden met wat hij ‘klimaathaat’ noemt. Deze onthulling komt uit een rapport van het Center for Countering Digital Hate (CCDH). Een organisatie die momenteel wordt geconfronteerd met juridische stappen van Twitter omdat ze adverteerders zouden hebben weggeleid van het platform vanwege misleidende beweringen over haatzaaiende uitlatingen. Een van de beschuldigde partijen, Redacted, ontkent met klem de beschuldigingen dat ze door olie maatschappeijen worden gefinancieerd. Ondanks deze ontkenning houdt Ruffalo vol dat olie maatschappijen degenen steunt die worden bestempeld als schuldig aan 'Nieuwe Ontkenners'. Het zich ontvouwende drama voedt een botsing tussen milieuactivisten en sceptici die de doeltreffendheid van groene oplossingen onder de loep willen nemen. Het rapport, dat volgens Redacted hen op de lijst van ‘Nieuwe Ontkenners’ plaatst. Dat rapport wordt gekenmerkt door de oproep aan grote platforms, waaronder Instagram, Facebook, TikTok en YouTube, om inhoud die verband houdt met ‘Nieuwe Ontkenners’ te deplatformeren, te demonetiseren en te de-amplificeren. Het rapport suggereert dat dergelijke maatregelen adverteerders zullen beschermen tegen het onbedoeld ondersteunen van wat zij als schadelijke inhoud beschouwen. Redacted News betwist het idee van een consensus over klimaatverandering, met het argument dat apocalyptische retoriek wordt aangewakkerd door organisaties die zich schuldig maken aan klimaatcatastrofisme. Het debat neemt een scherpe wending nu Ruffalo en het Center for Countering Digital Hate ernaar streven gesprekken te onderdrukken die kritisch zijn over reguliere klimaatoplossingen. Te midden van de beschuldigingen en tegenargumenten dringt Redacted aan op een rationeel discours over klimaatgerelateerde onderwerpen. De controverse benadrukt de noodzaak van open discussies om echte oplossingen te onderzoeken voor aanpassing aan een veranderende planeet, waarbij wordt erkend dat het klimaat door de geschiedenis heen is geëvolueerd. Terwijl de confrontatie intensifieert, valt nog te bezien hoe sociale-mediaplatforms hun weg zullen vinden in het complexe terrein van discussies over klimaatverandering en afwijkende stemmen. De Redacted-zaak onderstreept de bredere uitdaging van het vinden van een evenwicht tussen vrije meningsuiting en het verzachten van wat sommigen als schadelijke verhalen beschouwen in het tijdperk van digitale media.

https://vrijheidsberoving.nl/hugo-de-jonge-onder-vuur-kritiek-op-zijn-ministerschap-en-ambtelijke-prestaties/ | Hele artikel met nog een filmpje om het duidelijk te maken | De schaduwen van onopgeloste financiële kwesties en ministeriële verschuivingen werpen een donkere gloed over zijn carrière. Met groeiende twijfels over zijn functioneren lijkt het voor Hugo de Jonge een Herculeaanse taak om het vertrouwen te herstellen. De schaduwen van onopgeloste financiële kwesties en ministeriële verschuivingen werpen een donkere gloed over zijn carrière. Kan hij de geloofwaardigheid herstellen? Het ministerschap van Hugo de Jonge, sinds 5 september 2023 verantwoordelijk voor Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in het kabinet-Rutte IV, blijft een bron van intense discussie en kritiek. Zijn voorgaande rol als minister voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening in hetzelfde kabinet wierp al de nodige vraagtekens op, en de schaduw van zijn tijd als vice-minister-president en minister van Volksgezondheid in het kabinet-Rutte III blijft hem achtervolgen. Een van de grootste pijnpunten is het mysterie rondom de verdwenen 5.1 miljard euro, een financiële kwestie die tot op heden onopgelost lijkt. Deze kwestie werpt een donkere schaduw over De Jonge's reputatie als bestuurder en roept vragen op over zijn vermogen om financiële verantwoording af te leggen. Recentelijk kwam een interview naar buiten waarin De Jonge terugblikt op zijn ministerschap en de opmerkelijke overstap van het ministerschap van Volksgezondheid naar Volkshuisvesting in het kabinet-Rutte IV. Het roept de vraag op of deze verschuiving een strategische zet was om bepaalde zaken te ontwijken of juist om nieuwe uitdagingen aan te gaan. Zijn keuze om het ministerschap van Volksgezondheid op te geven, een cruciale rol tijdens de coronacrisis, vraagt om uitleg en roept twijfels op over zijn prioriteiten. Het interview werpt ook licht op de demissionaire status van De Jonge als minister van Binnenlandse Zaken, een positie die hij overnam na het vertrek van Wopke Hoekstra naar Europa. De complexiteit van het managen van meerdere portefeuilles is aanzienlijk en werpt de vraag op of De Jonge effectief kan omgaan met deze veelzijdige verantwoordelijkheden. Het terugkijken op zijn ministerschap brengt De Jonge tot de erkenning dat het opbouwen van een nieuw ministerie, zoals Volkshuisvesting, tijdrovend en uitdagend is. Echter, critici betwijfelen of dit een rechtvaardiging is voor het gebrek aan resultaten en het gemis van kansen die hij toegeeft. De discussie over het functioneren van De Jonge komt op een kritiek moment, temidden van aanhoudende onzekerheden in de samenleving. Zijn verklaringen en beslissingen hebben directe gevolgen voor het welzijn van de burgers. De erkenning van de beperkte tijd om de ambities waar te maken is begrijpelijk, maar werpt tegelijkertijd de vraag op of het niet te hooggegrepen was om te streven naar ambitieuze doelen zonder voldoende voorbereiding. Met groeiende twijfels en onzekerheden omtrent zijn functioneren, lijkt het herstellen van het vertrouwen in Hugo de Jonge een Herculeaanse taak te worden. De schaduwen van onopgeloste financiële kwesties en strategische ministeriële verschuivingen werpen een donkere gloed over zijn ambtelijke carrière. Of De Jonge in staat zal zijn om de geloofwaardigheid te herstellen en zijn critici het zwijgen op te leggen, blijft een open vraag die de politieke arena de komende tijd ongetwijfeld zal domineren.

https://vrijheidsberoving.nl/hugo-de-jonge-onder-vuur-kritiek-op-zijn-ministerschap-en-ambtelijke-prestaties/ >> hele artikel

https://vrijheidsberoving.nl Nieuwsflits: Raadslid Amira Lotfy verlaat Forum voor Democratie na omstreden uitspraken Thierry Baudet. Lotfy distantieert zich van extremere standpunten binnen de partij. Aanleiding: Baudet's visie op Israël en immigratie. Sittard-Geleen, Nederland - Na zeven jaar betrokkenheid en lidmaatschap heeft Amira Lotfy, een gekozen raadslid in Sittard-Geleen en voormalig lid van Forum voor Democratie (FVD), haar besluit genomen om de partij te verlaten. Het onderscheid in opvattingen werd voor Lotfy onoverkomelijk na controversiële uitspraken van partijleider Thierry Baudet tijdens een recente bijeenkomst in Vlaanderen. In een tweet deelde Lotfy haar besluit en benadrukte dat zij zich niet langer kon vinden in de steeds extremer wordende uitlatingen van partijgenoten. Lotfy, die Nederlands recht heeft gestudeerd en haar eigen advocatenkantoor in Sittard runt, was aanvankelijk lid geworden van FVD vanwege het vergaande klimaatbeleid in Nederland. De druppel die de emmer deed overlopen, waren de uitspraken van Thierry Baudet over Israël en diens visie op de relatie tussen de Moslim-immigratie in Europa, terreuraanslagen en de belangen van Israël. Lotfy gaf aan dat zij binnen de partij herhaaldelijk haar ongenoegen hierover had geuit, maar de recente partij-uitingen vormden voor haar de doorslag om de wegen met FVD te scheiden. Baudet's opvattingen werden gedeeld via een tweet van Lotfy, waarin zij een fragment van Baudet's woorden tijdens de Vlaamse bijeenkomst deelde. In deze uitspraken suggereert Baudet dat het in het belang van Israël is dat er moslimimmigratie in Europa plaatsvindt, evenals terreuraanslagen en onrust in het Midden-Oosten. Lotfy benadrukte dat zij zich niet kon vinden in deze visie. Het betreft hier echter een persoonlijke mening van Thierry Baudet, waarvan de toekomst zal leren of deze al dan niet waarheid bevat. Op de website van FVD is Amira Lotfy inmiddels verwijderd, wat wijst op het definitieve karakter van haar vertrek. Dit incident werpt een schaduw over de interne dynamiek binnen Forum voor Democratie en onderstreept de uitdagingen waarmee politieke partijen te maken krijgen als het gaat om het managen van diverse opvattingen binnen hun gelederen.

https://vrijheidsberoving.nl/een-verslag-uit-de-eerste-hand-van-een-undercoverbezoeker-onthult-de-krachtige-invloed-van-het-wef-op-mondial-kwestiese/ Onthulling van de invloedrijke figuren die het wereldwijde beleid op het gebied van klimaat, immigratie en meer vormgeven. Duik diep in de innerlijke werking van deze elitebijeenkomst. Bekijk de documentaire van Larry Alex Taunton voor een eye-opening ervaring! In een baanbrekende documentaire neemt Larry Alex Taunton kijkers mee op een undercoverreis naar het hart van het World Economic Forum (WEF) en geeft hij een zeldzaam kijkje in de bijeenkomst van 2024. Met meer dan 100 aanwezige miljardairs, 60 staatshoofden en CEO’s van 600 grote bedrijven, neemt het WEF een unieke positie in als een van de meest invloedrijke bijeenkomsten ter wereld. Taunton duikt in de innerlijke werking van het WEF en onderzoekt vragen over de betekenis ervan, de aanwezigen en de aard van de agenda. De documentaire bevat opmerkelijke figuren zoals Bill Gates, George Soros, Joe Biden, Klaus Schwab, Greta Thunberg, Justin Trudeau en Emmanuel Macron, die allemaal bijdragen aan de agenda van het WEF die klimaatregulering, immigratie, landbouw, landbouw, geneeskunde, vaccins, kunstmatige intelligentie, sociale media en beleidsvorming wereldwijd omvat. Het WEF, opgericht door Klaus Schwab in 1971, dient als een wereldwijde hub voor zakelijke en politieke leiders. Taunton suggereert dat het WEF in de kern gericht is op bevolkingscontrole, met als doel de wereldbevolking te verminderen. De documentaire werpt licht op de motivaties achter Taunton’s beslissing om undercover te gaan en benadrukt hoe belangrijk het is om aanwezig te zijn om de ware bedoelingen van de invloedrijke groep te begrijpen. Terwijl Taunton infiltreert in de WEF-bijeenkomst in Davos, Zwitserland, stuit hij op uitdagingen en onthult hij de uitgebreide veiligheidsmaatregelen die van kracht zijn. Hij deelt zijn ervaringen met pogingen om toegang te krijgen tot belangrijke evenementen en gebouwen, waarbij hij het exclusieve karakter van de WEF-bijeenkomst benadrukt. De documentaire legt momenten vast van sessies waarin verschillende onderwerpen worden besproken, waaronder klimaatverandering, mensenhandel en verkeerde informatie. Taunton gaat in gesprek met invloedrijke figuren zoals de voormalige Britse premier Theresa May, prinses Eugenie en anderen, en biedt kijkers een uniek perspectief op de discussies en presentaties die buiten de hoofdsessies plaatsvinden. Een opmerkelijke onthulling is de focus van het WEF op ontvolking, zoals blijkt uit verklaringen van agenda-bijdragers tijdens sessies. Sprekers, waaronder Sadhguru, Jane Goodall en Dennis Meadows, bespreken de noodzaak om de wereldbevolking te verminderen om uitdagingen zoals ecologische duurzaamheid aan te pakken. Ondanks het controversiële karakter van de agenda van het WEF, suggereert Taunton dat de organisatie een façade van redelijkheid probeert te behouden. Hij stelt dat afwijkende stemmen, zoals die van populistische leiders als Donald Trump en Vladimir Poetin, een bedreiging vormen voor de globalistische agenda van het WEF, wat leidt tot angst voor deze figuren binnen de organisatie. In de slotopmerkingen reflecteert Taunton op de sfeer van het WEF en trekt hij vergelijkingen met historische gebeurtenissen zoals nazi-bijeenkomsten in Neurenberg. Hij spreekt zijn zorgen uit over het gebrek aan kritische vragen binnen het WEF en de noodzaak voor individuen om de agenda serieuzer te evalueren. De documentaire, gevuld met onthullingen en verslagen uit de eerste hand, biedt een uniek perspectief op het World Economic Forum en nodigt kijkers uit om de invloed en bedoelingen van deze krachtige wereldwijde bijeenkomst te heroverwegen.■🤷

https://vrijheidsberoving.nl/andre-rozendaal-waarschuwt-voor-de-wereld-op-zijn-kop-tijdens-raadsavond/ Wereld op z'n kop! André Rozendaal deelt krachtige waarschuwing tijdens de raadsavond in Horst de Maas op 23 januari. Van coronamaatregelen tot Agenda 2030: zijn betoog raakt de kern. Een oproep tot actie en een vraag aan politici: waar kiest u voor? Horst de Maas, 23 januari 2024 - Tijdens de recente raadsavond op 23 januari 2024 heeft André Rozendaal opnieuw een krachtige waarschuwing afgegeven aan de politici van Horst de Maas. Met een indrukwekkende toespraak benoemde hij de zorgwekkende ontwikkelingen die hij wereldwijd en in zijn directe leefomgeving heeft waargenomen. In zijn toespraak richtte Rozendaal zich tot de geachte raadsleden, burgerraadsleden, collegeleden en andere aanwezigen. Hij begon met een citaat dat de kern van zijn boodschap illustreerde: "De wereld wordt niet vernietigd door mensen die kwaad doen, maar door hen die toekijken zonder iets te doen." Vervolgens deelde hij zijn persoonlijke ontwaking in april 2020, waar hij zich bewust werd van de onrechtmatigheden en zorgwekkende maatregelen omtrent de coronacrisis. Rozendaal benadrukte de discrepantie tussen de draconische maatregelen en de fundamentele rechten van individuele mensen. Hij wees op de wereldleiders, politici en influencers die, ondanks de lockdowns, hun leven normaal leken voort te zetten, terwijl de gewone bevolking werd onderworpen aan experimentele maatregelen. Hij beschreef hoe wetenschappers en medici met afwijkende standpunten werden gecensureerd, terwijl desinformatie en demonisering van ongevaccineerden werden aangemoedigd. Met een scherpe analyse van de psychologische impact van de maatregelen en de groeiende verdeeldheid in de samenleving, waarschuwde Rozendaal voor de mogelijke langdurige schendingen van universele mensenrechten. Hij benoemde de duurzame ontwikkelingsdoelen van Agenda 2030 als een volgende fase in deze ontwikkeling, waarbij controle over mens, dier, land, zee en lucht centraal staat. Rozendaal eindigde zijn betoog met een oproep tot actie en vraag aan de aanwezige politici: "Waar kiest u voor? Misschien is er iemand benieuwd naar mogelijke oplossingen. Mijn vraag aan u: durft u mij die vraag te stellen?" De zaal reageerde met opmerkelijke stilte. De indringende toespraak van André Rozendaal heeft de raadsavond in Horst de Maas gekenmerkt als een moment van reflectie en mogelijkheden tot verandering. De wereld op z'n kop, zoals hij het treffend benoemde, lijkt de lokale politiek te dwingen tot een kritische evaluatie van de genomen maatregelen en de weg vooruit.

https://vrijheidsberoving.nl/world-economic-forum-zet-koffie-in-het-klimaatdossier/ TV-show met Natali en Clayton Morris. Het World Economic Forum (WEF) heeft opnieuw van zich laten horen door te beweren dat jouw geliefde koffie bijdraagt aan klimaatverandering. Tijdens een Davos-sessie bracht Huber Keller, een Zwitserse bankier en WEF-contributor, deze opvallende bewering naar voren. De geredigeerde tv-show met Natali en Clayton Morris uitte hun bedenkingen over deze bewering, wijzend op het voorspelbare karakter van het WEF. Wat vind jij van deze opmerkelijke zet? In een opmerkelijke ommezwaai heeft het World Economic Forum (WEF) zich gericht op koffie, bewerend dat de geliefde drank bijdraagt aan klimaatverandering. De gewaagde verklaring kwam van de Zwitserse bankier en medewerker van de WEF-agenda, Huber Keller, tijdens een recente sessie in Davos. Keller daagde de conventionele wijsheid uit en beweerde dat de wereldwijd geconsumeerde koffie tussen de 15 en 20 ton koolstofdioxide (CO2) per ton koffie uitstoot. In wezen draagt elke kop koffie die we proeven zogenaamd bij aan de broeikasgasniveaus in de atmosfeer. Deze onthulling heeft geleid tot een golf van discussies en zorgen onder koffieliefhebbers en belanghebbenden uit de industrie. Tijdens een segment van de tv-show met gastheren Natali en Clayton Morris, uitte het duo scepsis over de beweringen van Keller en benadrukte de schijnbare absurditeit van het beschuldigen van individuele koffiedrinkers voor klimaatverandering. De gastheren onderstreepten de ironie van de focus van het WEF op koffie, vooral in vergelijking met andere belangrijke bijdragers aan koolstofemissies, zoals privéjets en militaire activiteiten. De gastheren, met name Clayton Morris, deelden persoonlijke anekdotes over hun koffiegewoonten, waarbij ze hun liefde voor een goede kop koffie benadrukten, ongeacht de oorsprong ervan. Ze bekritiseerden ook de aanpak van het WEF en beschuldigden de organisatie ervan de verantwoordelijkheid voor het milieu op individuen af te schuiven in plaats van grotere zakelijke bijdragers aan te pakken. In een verrassende draai betoogde Keller, ondanks zijn standpunt over de milieu-impact van koffie, voor een eerlijke vergoeding voor koffietelers. Hij benadrukte de economische ongelijkheden in de koffie-industrie, waar minder dan 10% van de wereldwijde marktwaarde van $ 250 miljard naar de telers gaat, van wie velen onder de armoedegrens leven. Hoewel de gastheren kritisch bleven over de beweringen van Keller over klimaatverandering, erkenden ze zijn steun voor een eerlijke vergoeding aan boeren, wat een zeldzaam punt van overeenstemming met het WEF markeert. Het tv-programma eindigde met het ondervragen van kijkers over hun bereidheid om hun koffieconsumptie op te geven of te verminderen als reactie op de beweringen van het WEF. De gastheren nodigden uit tot commentaar om de publieke opinie te peilen over deze laatste ontwikkeling in het lopende discours rond klimaatverandering en individuele verantwoordelijkheid. De volgende analyse komt voort uit mijn persoonlijke perspectief als auteur, Frits Corpelijn. In aanvulling op het bovenstaande stel ik dat deze aandacht voor de invloed van koffie op klimaatverandering een bredere implicatie kan hebben. Het lijkt een strategische zet in een groter spel dat voedselbronnen onder de loep neemt. Door de controle over voedsel te vergroten, kan men indirect invloed uitoefenen op de samenleving. De koffiebonenplukkers dreigen hun werk en inkomsten te verliezen, waardoor ze afhankelijk worden van externe machten. Dit brengt niet alleen de voedselzekerheid in gevaar, maar ook de autonomie van degenen die het voedsel produceren.

https://vrijheidsberoving.nl/in-gesprek-met-baeten-en-keulemans-onbeslist-van-steven-koonin-onder-de-loep/ Het klimaatdebat heeft zichzelf weer in het middelpunt van de aandacht geplaatst, dit keer met het controversiële boek "Onbeslist" van Steven Koonin. In een exclusief interview ging ik dieper in op de inhoud van het boek met twee gerenommeerde wetenschapsjournalisten, Peter Baeten en Maarten Keulemans, om een beter begrip te krijgen van hun perspectieven en de bredere implicaties voor het lopende klimaatdebat. Steven Koonin en Zijn Kritische Blik: Als voormalig hoogleraar aan Caltech, een oud-medewerker van BP en een voormalig ambtenaar in de regering Obama, brengt Koonin een uniek perspectief in het klimaatdebat. Peter Baeten opent het gesprek door de nadruk te leggen op de geloofwaardigheid van Koonin en zijn vermogen om kritisch te kijken naar het klimaatdebat. Het boek belicht onzekerheden en variabiliteit in het klimaatsysteem, wat de noodzaak van een genuanceerde benadering benadrukt. Media-Kritiek en Verantwoorde Berichtgeving: Beide wetenschapsjournalisten uiten hun bezorgdheid over de rol van de media in het klimaatdebat. Maarten Keulemans benadrukt het belang van nuance en evenwicht in de berichtgeving om het publiek een vollediger begrip te geven. Het gesprek over media-kritiek werpt licht op de uitdagingen waarmee journalisten worden geconfronteerd bij het communiceren van complexe wetenschappelijke kwesties. Diepgaand Gesprek over "Onbeslist": Het gesprek verschuift naar een diepgaande analyse van de belangrijkste punten die Koonin in "Onbeslist" naar voren brengt. Koonin erkent het opwarmende effect van CO2, maar benadrukt onzekerheden in het klimaatsysteem. Baeten en Keulemans delen hun perspectieven en kritiek, waardoor een levendige discussie ontstaat over de complexiteit van klimaatverandering. Toekomstvisie op het Klimaatdebat: Beide wetenschapsjournalisten delen hun hoop op de toekomst van het klimaatdebat. Baeten pleit voor meer openheid en discussie zonder polarisatie, terwijl Keulemans de nadruk legt op feitelijke informatie als basis voor een constructieve dialoog. Hun inzichten bieden een venster naar de mogelijke evolutie van het klimaatdebat. Vervolggesprek over Klimaatbeleid: "Wat Als We Niets Doen?" In een vervolggesprek met Maarten Keulemans wordt dieper ingegaan op de mogelijke gevolgen van inactiviteit in het klimaatdebat. Het gesprek verkent innovatieve energiebronnen, waaronder kernenergie, als een strategie voor verantwoorde klimaatmaatregelen. Conclusie: Het interview met Baeten en Keulemans biedt inzicht in de complexiteit van het klimaatdebat. "Onbeslist" van Steven Koonin heeft niet alleen het boek zelf, maar ook het bredere debat opnieuw onder de aandacht gebracht. Terwijl het klimaatdebat voortraast, blijft een gebalanceerde dialoog essentieel voor een diepgaand begrip en het vinden van duurzame oplossingen.

ps://vrijheidsberoving.nl/achter-de-tralies-voor-de-waarheid-de-arrestatie-van-reiner-fuellmich-geupdate-door-onderzoeker-andrew-johnson/ Achter de Tralies voor de Waarheid: de arrestatie van Reiner Fuellmich geupdate door onderzoeker Andrew Johnson. Onderzoeker Johnson geeft een update over de detentie van Fuellmich, oprichter van ICIC, zonder formele aanklacht sinds 12 okt 2023. Op het gebied van alternatieve kennis en onconventioneel onderzoek is Andrew Johnson, geboren in Yorkshire en software-ingenieur, naar voren gekomen als een tot nadenken stemmende figuur, die gevestigde verhalen uitdaagt en zich verdiept in controversiële gebeurtenissen. Johnson’s unieke mix van technische expertise en kritische blik heeft hem op een multidisciplinaire reis geleid, waarbij hij onder meer de tragische gebeurtenissen van 11 september 2001 in twijfel trekt. Educatieve achtergrond en professionele reis. Johnson studeerde in 1986 af aan de Lancaster University met een graad in computerwetenschappen en natuurkunde en waagde zich in de wereld van software-engineering en -ontwikkeling. Het was echter in 2003 dat zijn nieuwsgierigheid naar ‘alternatieve kennis’ werd aangewakkerd, dankzij het Disclosure Project van Dr. Steven Greer. De afgelopen twintig jaar is Johnson actief betrokken geweest bij discussies over een breed scala aan onderwerpen, van 9/11 en de verkenning van Mars tot Chemtrails en anti-zwaartekrachtonderzoek. Zijn achtergrond in software engineering heeft hem in een unieke positie geplaatst om deze onderwerpen te benaderen met zowel technisch inzicht als een scherp oog voor alternatieve gezichtspunten. Opmerkelijke werken: “9/11: het vinden van de waarheid” Een van de opmerkelijke bijdragen van Johnson is zijn boek ‘9/11: Finding the Truth’, waarin hij zich verdiept in alternatieve verhalen rond de gebeurtenissen van 11 september. Met zijn toewijding aan het bevorderen van een open dialoog en het aanmoedigen van kritisch denken, daagt Johnson gevestigde perspectieven en presentaties uit overtuigende gegevens die volgens hem aandacht verdienen. Onderwijs en belangenbehartiging. Naast zijn bijdragen aan alternatieve kennis heeft Johnson een rol gespeeld in het onderwijs, door te werken in het volwassenenonderwijs, lezingen te geven en bijles te geven. Momenteel besteedt hij een deel van zijn tijd aan de Open Universiteit, waar hij als docent en beoordelaar fungeert. Update over Reiner Fuellmich en het voortdurende streven naar de waarheid. Johnson gaat in op de arrestatie en langdurige detentie van Reiner Fuellmich, oprichter van het International Crimes Investigative Committee (ICIC) en een veelgeprezen advocaat. Fuellmich wordt sinds 12 oktober 2023 zonder formele aanklacht vastgehouden in de gevangenis, wat Johnson ertoe aanzet zijn ongenoegen over de situatie te uiten. Johnson trekt parallellen met zijn eigen ervaringen en benadrukt de ernst van Fuellmichs benarde situatie en onderstreept het belang van het steunen van hem in deze uitdagende tijd. Andrew Johnson beschouwt Reiner Fuellmich als een politieke gevangene. Lopend onderzoek: het ontrafelen van 9/11 en daarna. Johnson’s recente update raakt ook aan het voortdurende debat rond de gebeurtenissen van 11 september. Hij bekritiseert het verhaal van gecontroleerde sloop dat wordt gepropageerd door enkele facties van de waarheidsbeweging van 11 september en benadrukt het belang van het onderzoek van Dr. Judy Wood, waarbij hij suggereert dat vrije-energietechnologie op die noodlottige dag als wapen werd gebruikt. Laatste gedachten en oproep tot actie. In zijn slotopmerkingen dringt Johnson er bij mensen op aan waakzaam te blijven, bewijsmateriaal te blijven onderzoeken en op hun hoede te zijn voor bedriegers binnen de zogenaamde waarheidsbeweging. Hij benadrukt de noodzaak om licht te werpen op degenen die schade veroorzaken en spreekt de hoop uit op een groter bewustzijn in 2024. De reis van Andrew Johnson is een bewijs van het belang van het in twijfel trekken van de status quo en het verkennen van alternatieve perspectieven, waarbij individuen worden aangemoedigd historische gebeurtenissen opnieuw te onderzoeken en zich te wagen aan onbekende gebieden van kennis.■🤷